Αναποφάσιστος για την δουλεά μου...

[The Mechanix]

Χαιρετίζω καταρχήν την παρέα του forum αυτού.. Έχετε κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά και σας δίνω τα ταπεινά μου συγχαρητήρια..

Ως νέος μηχανικός που είμαι, έχω το εξής πρόβλημα:
Εδώ και 3 μήνες (αφότου απολύθηκα από τον στρατό) δουλεύω σε μια εταιρία μελετών. Με προσλάβανε για να ασχολούμαι κατά βάση με ενεργειακές μελέτες (υδροηλεκτρικά κλπ), τομέας που είναι αρκετά κοντά στην εξειδίκευση και την διπλωματική που έχω κάνει (έχω τελειώσει Μηχανολόγος στο Α.Π.Θ.). Θα μου πείτε όλα καλά λοιπόν, δουλεύεις σε κάτι που έχεις εξειδικευτεί και από την πρώτη σου δουλειά κιόλας..Τι άλλο θες;

Η απάντηση είναι ΟΧΙ, δεν είναι όλα καλά.. [V]
1)Καταρχήν ο μισθός μου νομίζω ότι είναι αρκετά μικρός:
1080 μικτά, δηλ. 180 για Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.,210 για Φ.Π.Α. πάμε στα 700 καθαρά. Με 700 ευρώ το μήνα τα βγάζω πολύ δύσκολα... Δεν θέλω να εξαρτώμαι ακόμη από τους δικούς μου..

2)Δεν μου λέει κανείς τίποτα για τη δουλειά. Δηλαδή, μου λένε να κάνω πχ μια μελέτη για ένα υδροηλεκτρικό και δεν μου λες πως.. Και το ωραίο είναι ότι για οποιαδήποτε απορία έχω, δεν ξέρει κανείς να μου απαντήσει.. Και φυσικά, πολλές φορές βιάζονται κιόλας λες και έχω την εμπειρία ώστε να τα κάνω όλα γρήγορα..

3)Δε μου είπανε ότι θα πρέπει να κάνω όλες τις αγγαρείες της εταιρίας (και δεν μιλάω για θέματα δουλειάς του στυλ πάνε στην πολεοδομία κλπ). Δηλαδή με έχουν για παιδί για όλες τις δουλειές (πάνε το pc που χάλασε για επισκευή, βγες ψάξε για ενοικιαστήρια σε κολώνες για να βρούμε οικοδομή για καινούργια γραφεία κλπ)..

Θεωρώ ότι δεν με ικανοποιεί η παρούσα κατάσταση, αλλά από την άλλη δύσκολα βρίσκεις εργασία. Οι περισσότεροι θέλουν προϋπηρεσία και γω δεν την έχω...

Αυτά από μένα και συγνώμη για την έκταση.

Περιμένω τη βοήθεια σας... Ξέρω ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα έχουν αρκετά χρονάκια εμπειρίας στην πλάτη τους και θα ήθελα την γνώμη τους..

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων..

[nyannaco]

Φίλε μου, καταλαβαίνω την - απόλυτα δικαιολογημένη - απογοήτευσή σου. Στη θέση σου θα έψαχνα ήδη για άλλη δουλειά, χωρίς όμως να φύγω από την τωρινή, πρώτον γιατί δεν ξέρεις πόσο γρήγορα θα βρεις άλλη, και δεύτερον γιατί όσο χρειαστεί να μείνεις τουλάχιστον θα "γράφεις" προϋπηρεσία.
Θέλει μόνο λίγη προσοχή όταν θα βρεις κάτι άλλο, να βεβαιωθείς ότι δεν είναι μια απ'τα ίδια. Απ'τη στιγμή που δεν είσαι στο δρόμο, όχι βιαστικές κινήσεις, γιατί αν βρεθείς με πολλές μετακινήσεις σε σύντομο χρόνο στο βιογραφικό σου, δεν θα φαίνεται καλό.

Νίκος

[dipoli]

+1 Σε ότι είπε ο άνωθεν Νικόλας...

Δεν έχεις άδικο να αισθάνεσαι έτσι. Η αλήθεια έιναι πως στην αρχή, και μέχρι να πάρεις την απαιτούμενη εμπειρία ώστε να πατήσεις στα πόδια σου, χρειάζεται υπομονή. Ισως να μη βρείς πολύ περισσότερα χρήματα, όμως καλό θα ήταν να δουλέψεις σε ένα γραφείο όπου να είσαι το εκτελεστικό όργανο ενός έμπειρου μηχανικού. Θα έχεις έτοιμες τις λύσεις στα δύσκολα προβλήματα και θα μαζέψεις την απαιτούμενη εμπειρία, όχι να παίρνεις άυτά τα χρήματα και να το ψάχνεις μόνος σου...
Μείνε εκεί όσο πιστεύεις πως μαθαίνεις κάτι, αλλα παράλληλα ψάχνε συνέχεια, και την κατάλληλη στιγμή....

.... στάσοοοου μύγδαλααααααα

Programming is like sex: one mistake and you have to support it for the rest of your life.
Michael Sinz

[CONSTANTINOS]

Μηχανικέ καλώς ήρθες. Δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημά σου. Όποιος αποπειραθεί να απαντήσει, είναι σαν να δίνει απάντηση σε ένα μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό ζήτημα. Γι΄αυτό θα βλέπεις συμβουλές και παραινέσεις όπως έκαναν και οι προηγούμενοι. Υπομονή. Δείξε τον μεγαλύτερο ζήλο που μπορείς σε αυτό που έχεις. Ως μπούμερανγκ γνώσεων αυτό κάποια στιγμή θα γυρίσει σε εσένα. Θα σου πρότεινα να φύγεις απ΄την δουλειά που έχεις μόνο για κάτι πραγματικά καλύτερο και εγγύτερο σε αυτό που σου αρέσει να κάνεις. Σου προτείνω μεσοπρόθεσμα ( 2 χρόνια ) τα χρήματα να τα τοποθετήσεις πολύ χαμηλά στην αξιολόγηση που θα κάνεις.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου, όσο ανεβαίνουν τα χρήματα ανεβαίνουν και οι υποχρεώσεις. 700 ευρώ για μένα , δικά μου, προσωπικά μου, ατομικά μου τα έχω ή μήπως όχι;

Με εκτίμηση.
Κώστας.

[The Mechanix]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις..

Ήδη σιγά σιγά αρχίζω να στέλνω βιογραφικά σε αγγελίες που βρίσκω ενδιαφέρουσες. Δεν θέλω να κάνω βιαστικές κινήσεις, όπως πολύ σωστά είπε και ο nyannaco, για να μην καταλήξω πχ σε 3 - 4 μήνες να ξανακάνω το ίδιο.

Πέρα από τα χρήματα, αυτό που με προβληματίζει κυρίως είναι το ότι δεν μαθαίνω. Ότι έχω καταφέρει να μάθω μέχρι τώρα είναι κατά βάση από προσωπικό ψάξιμο. Όπως είπε και ο dipoli θα προτιμούσα να ήμουνα κάπου που θα μου έλεγε κάποιος έμπειρος τι να κάνω παρά να μείνω εδώ και να ψάχνω την τύφλα μου, ακόμη και με τα ίδια λεφτά.

CONSTANTINOS, στην φάση που είμαι τώρα, δεν είναι τα λεφτά το βασικό μου κριτήριο. Δεν εθελοτυφλώ. Πρώτη μου δουλειά είναι, δεν περίμενα να πάρω ΤΑ λεφτά. Αυτό που ήθελα είναι να κερδίσω τουλάχιστον σε εμπειρίες και γνώση, κάτι που δυστυχώς βλέπω να μη γίνεται στην παρούσα δουλειά.
Αυτό είναι και το βασικό μου πρόβλημα και όχι τα λεφτά..

[DDD]

Φίλε μου θα έρθει και η γνώση, θα έλεγα να είσαι λίγο υπομονετικός στην αρχή. Σε κανέναν δεν ήρθαν βολικά και άνετα τα πράγματα με το ξεκίνημα, τουλάχιστον σ' αυτούς που δεν είχαν κάτι έτοιμο από την οικογένεια. Να ξέρεις ότι οι πρώτες θέσεις εργασίας της καριέρας σου θα είναι για να ψαχτείς και να εκτιμήσεις πολλά πράγματα, και μάλιστα να πάρεις γνώση όχι τόσο του αντικειμένου αλλά της πιάτσας και της εργασίας. Αυτό που λέει ο Νίκος ως μειονέκτημα για το βιογραφικό σου και το να αλλάζεις συχνά εργασία είναι σωστό αλλά γνώμη μου είναι πως δεν βαραίνει τόσο όταν φαίνεται ξεκάθαρα ότι είσαι στην αρχή και ψάχνεσαι. Παίζει ρόλο και το πως "πουλάς" τον εαυτό σου απέναντι σε έναν νέο εργοδότη.

[The Mechanix]

DDD τα γνωρίζω όλα αυτά που λες και έχεις δίκιο. Υπομονή κάνω και προσπαθώ να αφουγκράζομαι και να μαθαίνω από ότι γίνεται γύρω μου. Το ξέρω ότι δεν θα 'ρθει η "ιδανική" δουλειά με την πρώτη. Γι' αυτό και ψάχνομαι όσο μπορώ σε όλους τους τομείς..

[konsantina]

καλέ μου mechanix αν περιμένεις την ιδανική δουλειά δε θα έρθει ποτέ....το θέμα είναι να λαμβάνεις το βέλτιστο από κάθε δουλειά ακόμα και αν αυτή είναι να κάνεις καφέδες... είναι καλό να αρχίζεις από πολύ χαμηλά γιατί σημαίνει ότι το ταξίδι σου θα έιναι πιο μακρύ και πιο ενδιαφέρον..άλλωστε κάθε προορισμός έχει κάτι να σου δώσει.
μην ανχώνεσε αν αυτά που κερδίζεις (όχι χρήματα) είναι λίγα να ανγχωθείς μόνο αν μπορείς να πάρεις όλα αυτά που μπορεί να σου δώσει αυτή η δουλειά και να μην αφήσεις τίποτα να πέσει κάτω.

oso skotadi i zoi moy rixnei toso fos ego tha rixno sto skotadi tis

[peris]

Θα βοηθούσε να σου έλεγα ότι και γω αναποφάσιστος είμαι με τη δουλειά μου???
Γιατί δεν είναι μια, αλλά 3-4 και με ΚΟΥΡΑΖΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ αυτό το πράγμα... Τα οικονομικά δεν είναι ρόδινα, πουθενά! Ειδικά τον τελευταίο καιρό...
Δύο πραγματάκια, υπομονή και επιμονή, μάθε γιατί γίνεται ένα πράγμα και όχι πώς γίνεται (μπορεί το πώς να είναι λάθος ή ένα είθισται της εποχής).

Περικλής
Εάν δεν ξέρεις εσύ, ξέρει κάποιος άλλος...

[Pirate]

Εγώ θα σε συμβούλευα κάτι που το είχα κάνει πράξη εγώ ο ίδιος παιρνώντας μέσα από αντίστοιχα λούκια σαν τα δικά σου.
Ξεκίνησα μόνος μου να διαβάζω! Για θέματα της δουλειάς μας. Με τράβηξαν δύο κλάδοι:
1. Αυτός της Αντοχής υλικών - μεταλλικών κατασκευών όπου εκεί εύρισκα επιστημονικό ενδιαφέρον μεν αλλά στη πράξη και στη χώρα μας κανένα ενδιαφέρον δε. Ούτε ήθελα να καταντήσω εργοταξιακός μηχανικός περνώντας κάθε τόσο μέσα από παλιοσίδερα!
2. Ο κλάδος της ρευστομηχανικής - θερμοδυναμικής. Διάβασα πολύ καλά και τους δύο κλάδους. Συνέχισα τον δεύτερο.
Να μου πεις τι όφελος θα έχουν όλα αυτά που σου λέω. Έχουν και θα σου πω το γιατί:
1. Δεν ενδιαφέρεσαι πια να μάθεις μέσα στο τελματωμένο γίγνεσθαι της δουλειάς σου. Οδηγάς το όχημα μόνος σου και αδιαφορείς γι' αυτό. Απλά πηγαίνεις για λόγους βιοποριστικούς. Και άλλωστε γι' αυτόν τον λόγο σε χρειάζονται. Εσύ νόμιζες εσφαλμένα ότι θα εκπαιδευτείς στον χώρο της δουλειάς σου.
2. Εκτός από τη μάθηση, υπάρχει και η εμπειρία του αγώνα επιβίωσης. Εκεί και καφέδες να φτιάχνεις θα ωφεληθείς όπουδήποτε εργάζεσαι. Και ψυχολογικά θα νοιώθεις και απασχόλούμενος!
3. Η μάθηση λειτουργεί όπως η φόρτιση της μπαταρίας. Δεν το καταλαβαίνεις πώς η «ψόφια» μπαταρία που όλοι θα την κλώτσαγαν, αναγεννήθηκε και ανάβει όλα τα λαμπάκια και γυρνάει και τη μίζα και γίνεται ένα άκρως απαραίτητο και πανίσχυρο εργαλείο του οδηγού! Κάποια στιγμή έχοντας φορτισθεί με γνώσεις θα νοιώσεις ότι πατάς στο έδαφος σταθερά και κάποιες φορές θα νοιώθεις να πετάς! Θα σου πω μόνο κάτι από μένα πάλι στα νέα μου τα χρόνια αλλά ήδη «φορτισμένος»: τη στιγμή που ήμουν υπό έλεγχο στο αν μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις που είχε το γραφείο που δούλευα από μένα (διότι ήμουν νέος και άπειρος από τέτοιες δουλειές), το ότι σε πολύ σύντομο διάστημα με ρώταγε ο Γερμανός ο διευθυντής του αντίστοιχου γερμανικού γραφείου ο Κλάους (καλή του ώρα όπου βρίσκεται και θαυμάσιος άνθρωπος) ποιο πολυτεχνείο της Γερμανίας τελείωσα; Και όσο εγώ του έλεγα ότι δεν σπούδασα στη Γερμανία αλλά εδώ στο Ελλάντα, εκείνος μετά από κάποιες ημέρες πάλι έχοντας ένα σαρδόνειο χαμόγελο με ξαναρώταγε: Γιώργο δεν θυμάμαι καλά, στο Μόναχο μου είπες ότι τελείωσες τις σπουδές σου;....). Μεγάλη δύναμη μου έδωσε αυτός ο άνθρωπος! Και πάντα θα συναντήσεις κάποιον άνθρωπο. Αρκεί να μπορέσεις να τον καταλάβεις. Η τύχη μας παίζει πολλά παιχνίδια...
Αυτά όλα ή περίπου κάτι τέτοια, θα σου προσδώσουν δύναμη και αυτή με τη σειρά της θα σου πει τι θα κάνεις την κατάλληλη στιγμή! Έτσι ξετυλίγοντας κουβάρι και με αγώνα και προσπάθεια αλλά και με δουλειά, βγαίνεις από τον Λαβύρινθο που αυτή τη στιγμή σε καταπλακώνει.

Στίγμα Μαστροκαπετάνιου