Γιατί δεν βιδώνουμε τα κτήρια με το έδαφος?

[seismic]

Φίλοι μου καλός σας βρήκα.
Μία ιδέα για να κάνουμε ισχυρές κατασκευές για τον σεισμό, θα ήταν να βιδώνουμε τα κτήρια με το έδαφος.
Εσείς τι γνώμη έχετε?

[monachus]

Δεν έχουμε βίδες και κατσαβίδι σε τόσο μεγάλο μέγεθος.

[ispap1]

Ούτε και ανάλογα ούπα.

[seismic]

Ενημέρωση για την ευρεσιτεχνία εδώ. http://www.green-e.gr/m/listing/view...ismiko-systhma
ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ....ΤΑ ΒΙΔΩΣΑ
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
https://www.youtube.com/watch?v=Q6og4VWFcGA
ΤΡΙΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ SEISMOSTOP
https://www.youtube.com/watch?v=Ux8TzWYvuQ0

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ
Έκανα πειράμα συγκρίνοντας τον ίδιο φορέα με και χωρίς το σύστημά μου, για να βγάλω χρήσιμα συμπεράσματα.
Τα συμπεράσματα που έβγαλα είναι τα εξής...δεν μπορώ να το γκρεμίσω?
Αν και στο ίδιο μοντέλο, στα τρία πειράματα που έκανα επάνω του, το καταπόνησα συνολικά πάνω από 10 λεπτά, με επιταχύνσεις 7 και 10 g, και αφού η σεισμική βάση έσπασε τρεις φορές, αυτό δεν έπαθε τίποτα.
Ακόμα και όταν του αφαίρεσα με τροχό τα πλαινά τοιχώματα και το έκανα με τοιχία, ακόμα και αν του αφαίρεσα τις μισές βίδες, ακόμα και αν το κούνησα πιο δυνατά, αυτό δεν έπαθε τίποτα.
Σε ένα πείραμα που έκανα σε μοντέλο χωρίς το σύστημα μου αυτό https://www.youtube.com/watch?v=Ux8TzWYvuQ0 εκεί φαίνεται να "αναπηδά" πάνω στη βάση. Γιατί συμβαίνει αυτό? Σε άλλα πειράματα που υπάρχουν στο youtube δεν φαίνεται ποτε να συμβαίνει αυτό.

Απάντηση
Αν δεις πάνω στην σεισμική βάση που έκανα το πείραμα,https://www.youtube.com/watch?v=Ux8TzWYvuQ0
έχω κολλήσει με ηλεκτροκόλληση δεξιά αριστερά πάνω στις 4 γωνίες της σεισμικής βάσης τέσσερα στοπ. Αυτά τα τέσσερα στοπ προσομοιώνουν τα πρανή της εκσκαφής μιας οικοδομής.
Αυτό το είδος πάκτωσης εμποδίζει την ολίσθηση της κατασκευής πάνω στο έδαφος, αλλά δεν εμποδίζει την ταλάντωση της κατασκευής η οποία σηκώνει μονόπλευρα την κατασκευή από το έδαφος εναλλάξ. ( δες το πείραμα χωρίς το σύστημά μου όπου σηκώνετε η βάση του μοντέλου. )
Στις άλλες σεισμικές βάσης βιδώνουν την βάση του μοντέλου με την σεισμική βάση.
https://www.youtube.com/watch?v=iT-rSuXY3ME
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ψευδοί αποτελέσματα στις άλλες όλες σεισμικές βάσης, διότι ουδέποτε σε καμία πραγματική κατασκευή στον κόσμο δεν βιδώνουν τις βάσεις με το έδαφος.
Αυτό το κάνει μόνο η ευρεσιτεχνία μου.
Το δεύτερο πράγμα που κάνει αυτήν την δική μου κατασκευή να σηκώνετε από την βάση, ( ενώ στις άλλες βάσεις δεν σηκώνετε ) είναι
α) Το μοντέλο είναι πολύ άκαμπτο.
β) Το πλάτος ταλάντωσης αφύσικα μεγάλο για το μέγεθος του μοντέλου
γ) Η επιτάχυνση αφύσικα μεγάλη για το μέγεθος του μοντέλου
Δηλαδή έχω δημιουργήσει εξωπραγματικό σεισμό, για να δω πόσο ισχυρό μοντέλο κατασκεύασα.
Ακόμα και με τόσο μεγάλο σεισμό δεν μπόρεσα να δω τα όρια αντοχής του μοντέλου, γιατί αυτό δεν έπαθε τίποτα.
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q#t=0
Φυσικά το μοντέλο που είναι χωρίς το σύστημά μου, αν το κούναγα με την ίδια επιτάχυνση που κούνησα τα βιδωμένα θα είχε φύγει πάνω από την βάση.
Αυτά που ήταν βιδωμένα στην βάση, σηκώνανε προς τα πάνω τις μεγάλες δοκούς της σεισμικής βάσης, αν και τα έχω δέσει με αλυσίδες.
Τεχνικά στοιχεία
Τέσσερα μέρη άμμου, και ένα μέρος τσιμέντου. ( δεν έχει χαλίκι )
η ποιότητα του σκυροδέματος δεν μπορεί να αντιστοιχηθεί με τις γνωστές C16/20
Το βήμα παλινδρόμησης της βάσης είναι 22cm
Παλινδρόμηση από 60 μέχρι 120 παλινδρομήσεις το λεπτό ( πήγαινε – έλα μετρήθηκε σαν μία παλινδρόμηση )
Διαστάσεις μοντέλου Π 1,1 Χ Β 1,1 Χ Υ 1,3 μ
Πλάκες 4 cm
Τοιχία 4 cm
Βάση κοιτόστρωση 5 cm
ΚΛΙΜΑΚΑ 1 προς 7 σε πραγματικό μέγεθος εμβαδόν 64 τ.μ ο όροφος.
Βάρος 1300 kg
Οπλισμός
Διπλό πλέγμα παντού διάμετρος 1,5 mm, μάτια πλέγματος 5 Χ 5 cm
Τένοντες διάμετρος 5 mm με περιτύλιγμα πέντε στρώσεων μονωτικής ταινίας για αποφυγή της συνάφειας σκυροδέματος – χάλυβα
ΌΛΑ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
Παρουσίαση https://www.youtube.com/watch?v=KR9G0DZjbRM
Κατασκευή οπλισμός https://www.youtube.com/watch?v=9_-OjhQdhsQ
ΑΡΘΡΟ http://www.green-e.gr/m/listing/view...ismiko-systhma

[seismic]

Εγώ τι κάνω με την ευρεσιτεχνία μου? Προσπαθώ να καταρρίψω τη σύγχρονη μηχανική με αυτό το "πείραμα" ?

Το πιστεύω αυτό?

Αν υποθέσουμε ότι κατασκευάζουμε τελείως άκαμπτες κατασκευές προτεταμένες με το έδαφος ....ναι αυτό τα αλλάζει όλα.
Τέτοια κατασκευή είναι αυτή https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Αν όμως θέλουμε να προσαρμοστούμε με τους υπάρχοντες κανονισμούς Ευρωκώδικα 2 και 8, τότε προτείνω μία άλλη μέθοδο που είναι μεν στα πρότυπα του Ευρωκώδικα και του ΚΑΝ.ΕΠΕ αλλά εγώ βελτιώνω τους δείκτες που προσπαθούν να βελτιώσουν παγκοσμίως, ...αφάνταστα πιο πολύ, με αυτή την μέθοδο
Αυτοί οι δείκτες είναι
1) Των πλάστιμων περιοχών,
2) Των πλαστικών ζωνών,
3) Της στρεπτικής ακαμψίας των ασύμμετρων κατασκευών?
4) Βελτιώνει την αντοχή του υποστυλώματος ως προς τις τέμνουσες και την τέμνουσα βάσης.

5) Αυξάνει την ενεργό διατομή των υποστυλωμάτων
6) Βελτιώνει τον λοξό εφελκυσμό.
7) Μειώνει την μετατόπιση του κόμβου της ανώτατης στάθμης, και τις παραμορφώσεις του φέροντα.
Μειώνει την ιδιοσυχνότητα εδάφους κατασκευής
9) Βοηθάει στην αποφυγή του μηχανισμού ορόφου
10) Απαλείφει το πρόβλημα της ανεπαρκούς συνάφειας σκυροδέματος και χάλυβα.
11) Εξασφαλίζει ισχυρότερη θεμελίωση.
12) Αυξάνει την απόσβεση των σεισμικών φορτίσεων η οποία οδηγεί σε μείωση της απόκρισης.
13) Ο μηχανισμός βελτιώνει αυτόματα την έρπη του τένοντα που παρατηρείται κατά την μακροχρόνια τάνυση, καθώς και την συνάφεια της πάκτωσης μεταξύ κατασκευής και εδάφους, η οποία κινδυνεύει να χαλαρώσει λόγο συνεχών φορτίσεων μεγάλης διάρκειας και πολλών κύκλων φόρτισης, όπως είναι οι σεισμοί.

https://www.youtube.com/watch?v=DwkWx1nVn3E#t=0

Το πάρα πάνω μοντέλο του κυρίου Κ. Τσώνου, καθώς και αυτό το μοντέλο που πειραματίζεται η ερευνητική ομάδα της NEES σε αυτό το βίντεο ... https://www.youtube.com/watch?v=C2Z1zmrJhsc#t=0 προσπαθούν να πετύχουν δύο πράγματα.
Ο κύριος Κ. Τσώνος προσπαθεί να μεταφέρει την αστοχία στις δοκούς ώστε να προστατέψει τις κολόνες και να μην έχουμε γενική κατάρρευση. ( πλαστική ζώνη )
Η NEES προσπαθεί να κατασκευάσει ευέλικτους κόμβους αφενός, τόσο στην θέση των δοκών, όσο και στην θέση του κομβικού σημείου της κοιτόστρωσης με το υποστύλωμα, ώστε να απελευθερώσει σεισμική ενέργεια.
Για αυτούς που λένε ότι δεν ξέρω, θα προσπαθήσω να τους εξηγήσω τι κάνω εγώ, δηλαδή πια μέθοδο αντισεισμικού σχεδιασμού χρησιμοποιώ ώστε να εξαλείψω τους κινδύνους που προσπαθούν να εξαλείψουν οι πάρα πάνω ερευνητικές ομάδες του κυρίου Κ. Τσώνου, και της NEES.
O κύριος Κ. Τσώνος προσπαθεί να αστοχήσει η δοκός δημιουργώντας τις πλαστικές ζώνες πάνω στις δοκούς ώστε να εκτονωθεί η ενέργεια του σεισμού.
Η δική μου πρόταση είναι να ξεχωρίσουμε τις πλάστιμες κολόνες από τις άκαμπτες προτεταμένες με το έδαφος με την παρεμβολή σεισμικού αρμού.
Με αυτήν την μέθοδο, ο σεισμικός αρμός είναι αυτός που υποδέχεται την φόρτιση του σεισμού και την εκτονώνει, παίζοντας τον ρόλο που παίζει η πλαστική ζώνη του κυρίου Κ. Τσώνου.
Η διαφορά των δύο συστημάτων είναι ότι το ένα αστοχεί, ενώ το άλλο δεν παθαίνει τίποτα.
Η NEES προσπαθεί να ξεχωρίσει στους κόμβους την δοκό και το υποστύλωμα, ώστε να εκτονώσει την ενέργεια του σεισμού στα κομβικά σημεία.
Το ίδιο κάνω και εγώ με τον σεισμικό αρμό που τοποθετώ http://s5.postimg.org/rllh3dhzb/002.jpg
Μάλιστα εγώ προχωρώ περισσότερο από την NEES προσπαθώντας να εξασφαλίσω μία ελεγχόμενη παραμόρφωση του φέροντα, ώστε αυτή να μην είναι έξω από τα όρια διαρροής.
Αυτό το πετυχαίνω με το άκαμπτο προτεταμένο φρεάτιο το οποίο έχει τον ρόλο του ρυθμιστή της παραμόρφωσης του πλάστιμου φορέα.
Εγώ μπορώ να πω στην NEES ....BUILDING IT BETTER!!! :yikes:
Περισσότερα http://www.green-e.gr/m/listing/view...ismiko-systhma

[seismic]

Αν δείτε στο βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q προς το τέλος, αν και έχω δέσει τα μεγάλα δοκάρια που πατάει η σεισμική βάση με χοντρή αλυσίδα, αυτά έχουν τάση να ανέβουν προς τα πάνω, από την ροπή του μοντέλου.
Ας μου πούνε οι μηχανικοί ....πως αντιμετωπίζουν αυτή την ροπή?
ΈΤΣΙ
https://www.youtube.com/watch?v=hcIm_RDR3gs
Αυτή η ροπή είναι καταστρεπτική για το κτήριο, ( σε ένα μη πακτωμένο κτήριο ) διότι μόλις η ταλάντωση σηκώσει το μοντέλο μονόπλευρα, τα φορτία του κτηρίου δημιουργούν μία ροπή σε όλους τους κόμβους, η οποία σπάει τις κολόνες και τα δοκάρια.
Αν το μοντέλο είναι πακτωμένο, τα φορτία του μοντέλου ισορροπούν, διότι αφού δεν σηκώνετε μονόπλευρα, τα φορτία ισορροπούν με την αντίδραση της σεισμικής βάσης, και δεν έχουμε καμία ροπή στους κόμβους.

Για να δούμε τώρα τι είναι καλύτερο για το κτήριο?
α) Η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στην βάση του με το έδαφος?
β) Η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στο δώμα και στο έδαφος?
γ) ή είναι καλύτερα αντί για πάκτωση του δώματος και του εδάφους να εφαρμόσουμε μία μικρή προένταση μεταξύ βάσης και
δώματος, συγχρόνως και μία πάκτωση με τον ίδιο μηχανισμό μεταξύ βάσης και εδάφους?

α) Για εμένα καλύτερα από το τίποτα είναι η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στην βάση του με το έδαφος.
β) Πάρα πολύ καλύτερα η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στο δώμα και στο έδαφος.
γ) Και άριστα όταν εφαρμόσουμε μία μικρή προένταση μεταξύ βάσης και
δώματος, συγχρόνως και μία πάκτωση με τον ίδιο μηχανισμό μεταξύ βάσης και εδάφους

Θα σας πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε την άποψή μου.

Αν έχουμε μία ξύλινη βέργα και την κουνήσουμε πέρα δώθε με το χέρι μας, θα παρατηρήσουμε ότι το πάνω μέρος της βέργας θα ταλαντώνεται πιο πολύ από το κάτω μέρος.
Η βέργα έχει πάκτωση στο κάτω μέρος της από το χέρι μας, αλλά η ταλάντωση δεν σταματά. Ταλάντωση = παραμόρφωση
παραμόρφωση = ζημιές ή κατάρρευση.
Τώρα αν δεν είχαμε μία βέργα ( μικρής διατομής κολόνα ) αλλά είχαμε στην παλάμη μας ένα πιο χονδρό ξύλο, ( μεγάλης διατομής κολόνα ) τότε δεν θα είχαμε πάλη ταλάντωση. ( και με την απλή πάκτωση εδάφους βάσης. )

Αν τώρα αυτήν την βέργα την κάνουμε τόξο με την βοήθεια ενός σπάγκου ( δένοντας τα άκρατης ) θα παρατηρήσουμε ότι όσο και να κουνάμε το χέρι μας η ταλάντωση της βέργας θα είναι ίδια στην κορυφή της, και στην βάση της.
Δηλαδή μηδέν παραμόρφωση του κάθετου άξονα της βέργας, οπότε και μηδενικές παραμορφώσεις και αστοχίες στις κατασκευές.

Για την τρίτη περίπτωση τώρα.
Αν έχουμε ένα ξύλο και το βάλουμε οριζόντια πάνω σε δύο τούβλα ώστε το ξύλο να στηρίζεται στα άκρα του.
Αν του ρίξουμε μία με το χέρι μας, ( καράτε ) θα πονέσει λίγο, αλλά τελικά το ξύλο θα σπάσει στα δύο.

Αν τώρα πιέσουμε το ξύλο με μία μεγάλη μέγκενη στα άκρα του, και τού δώσουμε μία,.... θα σπάσουμε το χέρι μας
Το ίδιο κάνει και η προένταση στις κολόνες ή τα τοιχία...ισχυρές διατομές ως προς τις τέμνουσες.

Έχω δύο μηχανισμούς για να πακτώνω την κατασκευή στο έδαφος ( για αυτό έχω και δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας. )
Ο πρώτος μηχανισμός είναι απλός μηχανισμός. αυτός http://postimg.org/image/15or8eeuc/ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορες εργασίες όπως δείχνει το link
http://postimg.org/image/29l3p1xpg/
Τώρα αν έχουμε θεμελίωση πάνω σε βράχο, χρησιμοποιούμε τον απλό ελκυστήρα.
Ο ελκυστήρας εξασκεί μία πίεση περιμετρική στα πρανή της γεώτρησης.
Αν αυτή η πίεση εφαρμοστεί σε μία γεώτρηση ανοιγμένη σε βράχο, δεν υπάρχει ο κίνδυνος να υποχωρήσει ο βράχος και να χαλαρώση η πάκτωση ( διότι όπως ξέρουμε τα στερεά δεν υποχωρούν )

Αν όμως η θεμελίωση και η γεώτρηση είναι πάνω σε χαλαρό έδαφος, τότε χρησιμοποιούμε τον υδραυλικό ελκυστήραhttp://postimg.org/image/2mlql3ag4/ ο οποίος έχει υδραυλικό σύστημα ώστε να διορθώνει αυτόματα την υποχώρηση του εδάφους στα πρανή της γεώτρησης, ώστε να μην χαθεί η επιθυμητή συνάφεια ( πάκτωση ) εδάφους και αγκύρωσης.

[seismic]

Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις των 44 cm.... οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις των 44 cm
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν=138,16cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής των 22cm, δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*138,16/0,50=1105,28cm/sec2=1105,28/981= 1,13g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,06g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα είναι οριζοντίως 1,13g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,06g
Πείραμα με επιτάχυνση 8 g!
Η πραγματική φυσική επιτάχυνση του σεισμού είναι αυτή που ανέφερα πάρα πάνω.
Επειδή όμως το μοντέλο είναι υπό κλίμακα 1 προς 7,14, για να δούμε την πραγματική ένταση που θα είχε ο σεισμός αν το μοντέλο ήταν σε πραγματική κλίμακα, πρέπει να πολλαπλασιαστεί η ακτίνα r x την κλίμακα 7,14 με την οποία κατασκευάστηκε το μοντέλο.
Συγκεκριμένα ...
Στο πείραμα το μοντέλο αυτό έκανε…
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις….οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm x την κλίμακα 7,14 στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν= 987 cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*987/0,50=7896cm/sec2=7896/981= 8g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,43g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα για φυσικού μεγέθους κατασκευή είναι οριζοντίως 8g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,43g
Η συμπεριφορά του μοντέλου ήταν χωρίς αστοχίες στο πείραμα, και άρα δεν ξέρουμε τις περαιτέρω αντοχές του.
Τα κτίρια στην Κεφαλονιά κατασκευάζονται με τον μεγαλύτερο συντελεστή σεισμικότητας στην Ελλάδα που είναι 0,36 g.
Αν και άντεξαν πολύ περισσότερο σε 0,50 - 0,60 g που έφθασε η επιτάχυνση σε αυτόν τον σεισμό.
Όπως και να έχει, το μοντέλο σχεδιασμού μου ξεπέρασε κατά πολύ την τιμή g που σήμερα σχεδιάζεται.

Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration

Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy

[seismic]

Στο Εργαστήριο Στατικής και Αντισεισμικών Ερευνών, στο
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο από τον κύριο καθηγητή Μανώλη Παπαδρακάκη, έγιναν μη γραμμικές στατικές αναλύσεις ( pushover )
με σκοπό τη σχεδίαση του διαγράμματος τέμνουσας βάσης - μετατόπισης του κόμβου ελέγχου, και την εύρεση της φέρουσας ικανότητας της κατασκευής σε πλευρικά φορτία, με και χωρίς το σύστημά μου.

Διαπιστώθηκε ότι αν το σύστημα εφαρμόζετε σε όλα τα υποστυλώματα, τότε οδηγεί σε σημαντικά αυξημένες τιμές της φέρουσας ικανότητας.

Συγκεκριμένα σε ένα πενταώροφο

εφαρμόσανε θλιπτικό φορτίο 1,200 kN σε κόμβους της ανώτατης στάθμης, λόγω της δύναμης προέντασης.
Αρχικά φόρτισαν τα τέσσερα γωνιακά υποστυλώματα, ενώ στην συνέχεια φόρτισαν όλα τα εννέα υποστυλώματα του κτιρίου.
Η επιβαλλόμενη τάση σε κάθε υποστύλωμα είναι.
1200kN ( κολόνες 0,30 m x 0,40 m x 3,00m ) = 10 MPa

Στην οριακή κατάσταση αστοχίας του υποστυλώματος λόγο θλίψης ( λαμβάνοντας υπόψη και τον συντελεστή ασφαλείας που έχει τιμή 1,5 για το σκυρόδεμα ),η τάση θραύσης για σκυρόδεμα C 30 είναι. 30MPa/1.5=20 MPa

Επομένως η επιβαλλόμενη τάση στα υποστυλώματα είναι στο 50% της τάσης θραύσης.

Η μέγιστη τιμή μετατόπισης χωρίς την εφαρμογή της προέντασης (συμβατικές κατασκευές ) είναι 900,62kN για μετατόπιση 0.1296 m

Η μέγιστη τιμή μετατόπισης με την εφαρμογή θλιπτικού φορτίου 1,200 kN σε όλους τους κόμβους της ανώτερης στάθμης είναι 1,179.33kN για μετατόπιση 0.0864 m

H βελτίωση στη φέρουσα ικανότητα είναι 1,179.33 - 900.62 = 272.71 kN

H βελτίωση στη μέγιστη τέμνουσα βάσης είναι 278.71/900.92=30.9%




Τοποθετημένα στον χειρότερο φορέα που έχει κολόνες με μικρή διατομή κάτοψης, και μικρή αντίσταση στο δώμα και στο Π της βάσης στην ταλάντωση, και με μόνο ένα θλιπτικό φορτίο στο κέντρο της κάθε κολόνας,
έχουμε αυτά τα αποτελέσματα.

Φαντάσου πόσο πιο πολύ θα αυξηθεί η φέρουσα ικανότητα του κτηρίου, αν εφαρμόζαμε τα θλιπτικά αυτά φορτία σε τέσσερα σημεία στις γωνίες ενός φρεατίου, και στα δύο άκρα των τοιχίων της κατασκευής.
Γενικά...
Διαπιστώθηκε ότι η εφαρμογή του συστήματος έχει εν γένει ευεργετικές επιδράσεις στη φέρουσα ικανότητα της κατασκευής σε πλευρικά φορτία, καθώς σε κάθε περίπτωση την αυξάνει.

Κρίνεται ότι τα αποτελέσματα της προκαταρκτικής διερεύνησης είναι ενθαρρυντικά, αλλά απαιτείται περαιτέρω αναλυτικότερη διερεύνηση του συστήματος σε δύο φάσεις.
Πρώτον σε επίπεδο αναλυτικότερης προσομοίωσης, όπου θα εξεταστούν περισσότερα και λεπτομερέστερα μοντέλα κατασκευών και με περισσότερες φορτίσεις.

Δεύτερον, σε επίπεδο πειράματος σε σεισμική τράπεζα, όπου θα πρέπει να εξεταστεί μία σειρά κατασκευών υπό κλίμακα και να αξιολογηθεί η συμπεριφορά του συστήματος και της μεθόδου σε πραγματικές συνθήκες φόρτισης.

Εγώ βασικά δεν λέω ότι είναι ανάγκη να εφαρμόσουμε θλιπτικά φορτία στα υποστυλώματα.
Είναι αρκετή για μένα η πάκτωση του τένοντα στο έδαφος, διότι και χωρίς την προένταση ο τένοντας θα φέρει μία αντίσταση στο δώμα την στιγμή που ο φέρον ταλαντεύεται.
Πρέπει όμως το σύστημα να είναι τοποθετημένο σε μεγάλο μακρόστενο τοιχίο πακτωμένο στα δύο άκρα, και αυτό το τοιχίο να αντέχει τις κάθετες τέμνουσες που εφαρμόζονται κατά την ταλάντωση στον κάθετο άξονά του, προερχόμενες από την αντίδραση αφενός του τένοντα στο δώμα, και αφετέρου του εδάφους στο ύψος τις βάσης.

Κατά την ταλάντωση,το μεγάλο τοιχίο, λόγο γεωμετρικού σχήματος και ακαμψίας, έχει την τάση να σηκωθεί πολύ πιο πάνω από το δώμα από όταν είναι σε ηρεμία.
Εκεί αντιδρά ο τένοντας, και δεν το αφήνει να σηκωθεί, και από το άλλο αντικριστό μέρος του τοιχίου στο ύψος της βάσης, αντιδρά το έδαφος.
Το μικρό τετράγωνο υποστύλωμα έχει πολύ μικρή ακτίνα ανόδου στο δώμα, και μεγάλη πλαστιμότητα και η αντίδραση του τένοντα είναι πολύ μικρή,
αλλά και να αντιδράσει στο δώμα ο τένοντας, το μικρό υποστύλωμα θα λυγίσει.
Η προσομοίωση που έγινε στο Μετσόβιο, εφαρμόζοντας φορτία σε μικρά υποστυλώματα δεν είναι το ζητούμενο του συστήματος.
Το ζητούμενο του συστήματος είναι η πάκτωση στο έδαφος του τένοντα, η αντίσταση στο δώμα και στην άλλη μεριά του Π της βάσης, σε μακρόστενα τοιχία πακτωμένα στις δύο άκρες τους
Εν τούτης βλέπουμε από την προσομοίωση που έγινε, ( αν και είναι γνωστό από την βιβλιογραφία της προέντασης ) ότι η προένταση στα πλαίσια της επαλληλίας είναι πολύ ευεργετική ακόμα και αν αυτή εφαρμοσθεί σε λεπτά υποστυλώματα, διότι έχει πολύ θετικά αποτελέσματα,
καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού.
Από την άλλη έχουμε και άλλο καλό... τη μειωμένη ρηγμά-
τωση λόγω θλίψης, ακόμα αυξάνει την ενεργό διατομή και
αυξάνει και τη δυσκαμψία της κατασκευής, οπότε και τις παρα-
μορφώσεις που προκαλούν αστοχία.

Η προσομοίωση δεν είχε μέσα ούτε τον τένοντα ο οποίος είναι πολύ ευεργετικός για να σταματά την κάμψη, ούτε την πάκτωση του τένοντα με το έδαφος, ώστε να έχουμε την αντίδραση του τένοντα στο δώμα,
και το κυριότερο που δεν είχε ήταν η φόρτιση στα δύο άκρα μεγάλων τοιχίων.

Δηλαδή η προσομοίωση που έγινε ήταν παρεμφερή και όχι το ζητούμενο.
Εν τούτης, ακόμα και έτσι τα αποτελέσματα ήταν καλά.

Για αυτόν τον λόγο εγώ επιμένω ότι το καλύτερο είναι η πάκτωση με ολίγον προένταση. ( μερική προένταση )
Ακόμα παρατηρήθηκε ότι η επιβολή φορτίσεων σε όλα τα υποστυλώματα είχε καλύτερα αποτελέσματα, από ότι όταν η επιβολή φορτίσεων ήταν σε μερικά από αυτά.
Ακόμα όσο αύξαναν τα φορτία, τόσο πιο θετικοί ήταν οι δείκτες
Αυτό τι μας λέει?
Ότι όσο μεγαλώνουν τα φορτία προέντασης, και οι διατομές που αυτά εφαρμόζονται τόσο αυξάνουν θετικά οι εξισώσεις ισορροπίας προς τις φορτίσεις του σεισμού.
Και σε συνδυασμό με τα πειράματα που έκανα, μάλλον η ζυγαριά πάει προς το μέρος μου. https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
Αυτά είναι τεκμηριωμένα στοιχεία εφαρμοσμένης έρευνας, από τον πιο αξιόπιστο ερευνητικό φορέα στην Ελλάδα, και από ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα σε παγκόσμιο επίπεδο. http://users.civil.ntua.gr/papadrakakis/gr/cv.html

Περισσότερα για την προσομοίωση στην ανάρτηση 117
http://www.emichanikos.gr/showthread...BD%CF%84%CE%B1

[seismic]

Όταν μιλάμε για σεισμική «ενέργεια» , δεν είναι ένας δείκτης που μπορούμε να υπολογίσουμε , αλλά ένας όρος που περιγράψει την συμπεριφορά του φέροντα η οποία μπορεί να αναλυθεί με μαθηματικές και μηχανικές εξισώσεις ισορροπίας.
Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση ( ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα ) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές .
Άν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής , η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή, και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή.
Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.
Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.
Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.
Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής , όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εάν η σεισμική ενέργεια ( που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία.
Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή , αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35 % και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 % )
Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας , η δομή αρχίζει να « διαλύει την αποθύκευση της ενέργειας " μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί ( όπως στην ελαστική περιοχή όπου όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται)
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας,
( συνήθως είναι οι δοκοί ) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. ( Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα )
Αν τα τμήματα που βιώνουν πλαστικές παραμορφώσεις, αυτές είναι πάνω από το όριο σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει .
Ελπίζω να έγινε αρκετά κατανοητό, ότι την επιστήμη σας την κατέχω σε ικανοποιητικό βαθμό, αν και δεν είναι μηχανικός.
Αυτά που ανέφερα είναι οι μη γραμμικές αναλύσεις που εξετάζονται από την pushover analysis.
Η δική μου μέθοδος δεν σχεδιάζετε βάση του ορίου ελαστικότητας και την δημιουργία πλαστικών περιοχών, αλλά βάση της παραλαβής όλης της ενέργειας του σεισμού από τα κάθετα στοιχεία.
Για να το κατορθώσω αυτό, εκτρέπω της πλάγιες φορτίσεις του σεισμού σε άλλες διατομές από αυτές που τις οδηγείται εσείς.
Εσείς δημιουργείται περιστροφές στους κόμβους, ενώ εγώ με την πάκτωση του δώματος με το έδαφος, καταργώ αυτές τις περιστροφές, και αναγκάζω το υποστύλωμα να γίνει πολύ άκαμπτο αφενός, και να μετατρέψει την πλάγια φόρτιση του σεισμού σε κατακόρυφα φορτία των υποστυλωμάτων αφετέρου.
Αυτή η μετατόπιση της διεύθυνσης των πλάγιων φορτίσεων του σεισμού επί του κατακόρυφου άξονα των στοιχείων, επιτυγχάνεται μόνον με την πάκτωση δώματος εδάφους.
Αυτή η πάκτωση επιτυγχάνει μία αντίδραση στην άνοδο και την σχηματιζόμενη παραμόρφωση του οριζοντίου άξονα του δώματος, και άλλη μία αντίδραση στο Π της βάσης.
Ο συνδυασμός αυτών των δύο αντίθετης φοράς αντιδράσεων, δημιουργεί μία μεγάλη τέμνουσα επί της κατακόρυφης τομής του υποστυλώματος, η οποία όμως τομή είναι αρκετά ισχυρή για να παραλάβει 100% την ενέργεια του σεισμού χωρίς να αστοχήσει.
Όπως βλέπετε, είναι δύο τελείως διαφορετικές μέθοδοι σχεδιασμού.
Η δική σας μέθοδος δημιουργεί περιστροφές σε όλους τους κόμβους, και πλήττει τις μικρές οριζόντιες διατομές όλων των στοιχείων, ενώ η δική μου μέθοδος δημιουργεί περιστροφή ή καλύτερα προσπαθεί να δημιουργήσει περιστροφή χωρίς να το καταφέρνει ..μόνο στο υποστύλωμα, και πλήττει μόνο την κατακόρυφο τομή του υποστυλώματος.
Αν παντρευτούν αυτές οι δύο μέθοδοι, μεγαλώνει η αντίδραση των διατομών προς τις φορτίσεις....Why not?
Για να συνεργασθούν όμως αυτές οι δύο μέθοδοι, πρέπει να γίνουν ορισμένες αλλαγές.
Υπάρχει το πρόβλημα στο ότι η μία μέθοδος είναι άκαμπτη ενώ η άλλη μέθοδος έχει ελαστικότητα.
Η άκαμπτη μέθοδος θα αναλάβει πρώτη όλες τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, και δεν θα αφήσει την ελαστική μέθοδο να αποθηκεύσει ενέργεια.
Η λύσει είναι να σχεδιάσουμε την άκαμπτη μέθοδο πιο ελαστική, ώστε να αφήνει την ελαστική μέθοδο να παραλάβει και αυτή φορτία ώστε να ισομοιράζεται το φορτίο του σεισμού.
Να σχεδιάσουμε κατ αυτόν τον τρόπο, ώστε η ελαστική κατασκευή να παραμένει πάντα εντός του ελαστικού φάσματος, και πριν περάσει στην πλαστική μετατόπιση, τότε να παρεμβαίνει η άκαμπτη μέθοδος και να παραλαμβάνει από την ελαστική την υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί από την ελαστική μέθοδο.
Δηλαδή βάζουμε μία νέα εξωτερική αντίδραση στο δώμα προερχόμενη από το έδαφος να εξισώσει την πλάγια φόρτιση.
Υπάρχουν δύο μέθοδοι συνεργασίας αυτών των δύο μεθόδων σχεδιασμού ώστε να ισομοιράζεται ο καταμερισμός των πλάγιων φορτίσεων.
Πρώτη μέθοδος είναι αυτή http://s5.postimg.org/rllh3dhzb/002.jpg με τον σεισμικό αρμό καθ΄ύψος στο ύψος των πλακών.
Η δεύτερη μέθοδος είναι το υδραυλικό σύστημα στο δώμα, να γίνει ο ρυθμιστής της ελαστικότητας της άκαμπτης μεθόδου. http://www.green-e.gr/m/photos/get_i...093cbbf097.jpg
Με λίγα λόγια η μέθοδός μου, είτε με τους σεισμικούς αρμούς καθ ύψος, είτε με το υδραυλικό σύστημα στο δώμα, μπορεί να γίνει ο ρυθμιστής του ελαστικού φέροντα διατηρώντας τον μέσα στο ελαστικό φάσμα.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία πια να μην αναγνωρίζετε την χρησιμότητα της εφεύρεσης, γιατί λύνει πολλά προβλήματα του σημερινού αντισεισμικού κανονισμού.
Υπάρχουν τόσες μέθοδοι σχεδιασμού με το σύστημα που σας προτείνω, όσες είναι και οι μάρκες αυτοκινήτων.

[seismic]

Δημοσίευση της ευρεσιτεχνίας σε τεχνικό επιστημονικό περιοδικό.
Όλο το περιοδικό στο pdf https://www.dropbox.com/s/2ruph6n752...01o%202014.pdf

Φίλοι μου τα νέα της ευρεσιτεχνίας
από νέα πειράματα που έκανα με και χωρίς το αντισεισμικό σύστημα, της ευρεσιτεχνίας
ώστε να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα ως προς την αποτελεσματικότητα και χρησιμότητα
της μεθόδου.
1) Το πρώτο πείραμα φέρει το σύστημα της ευρεσιτεχνίας και με πολύ μεγάλη επιτάχυνση δεν έπαθε την παραμικρή ζημιά.
2) Στο δεύτερο πείραμα έχει αφαιρεθεί το σύστημα της ευρεσιτεχνίας, και βίδωσα την βάση του μοντέλου με την σεισμική βάση.
Με πολύ μικρή επιτάχυνση έσπασε λίγο η βάση του μοντέλου στο δεύτερο πείραμα.
3) Και στο τρίτο πείραμα που έκανα δεν υπάρχει το σύστημά μου. Η διαφορά με το δεύτερο είναι ότι σταθεροποίησα ακόμα περισσότερο
την βάση του μοντέλου με την σεισμική βάση για να μπορέσω να το κουνήσω με μεγαλύτερη επιτάχυνση χωρίς να μου φύγει το μοντέλο
πάνω από την βάση.
Το μοντέλο είναι το ίδιο σε όλα τα πειράματα, αλλά μόνο όταν είχε επάνω του την αντισεισμική τεχνολογία που προτείνω αυτό δεν έπαθε τίποτα.
Μόλις αφαίρεσα την αντισεισμική τεχνολογία της ευρεσιτεχνίας, ήταν εμφανείς οι ζημιές που έπαθε και στα δύο πειράματα με μικρή και
μεγάλη επιτάχυνση.
Αυτά τα πειράματα δείχνουν την χρησιμότητα της μεθόδου επί των δομικών κατασκευών, διότι είναι συγκρίσιμα.


Πείραμα με τοποθετημένο το σύστημα της ευρεσιτεχνίας. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
image
ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ...

Πρώτο Πείραμα χωρίς το σύστημα της ευρεσιτεχνίας, αλλά με βιδωμένη την βάση του μοντέλου,
με την σεισμική βάση. (Έσπασε η βάση του μοντέλου με λίγη επιτάχυνση)
https://www.youtube.com/watch?v=ZsSJJhOfwq0


ΜΟΝΤΕΛΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ ΒΙΔΟΜΕΝΟ ...

Δεύτερο Πείραμα χωρίς το σύστημα της ευρεσιτεχνίας, με μεγαλύτερη επιτάχυνση. ( τελική κατάρρευση ) 2013 05 03 04 34 26 χωρίς το αντισεισμικό 100% ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ
https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
Έλεγχος ζημιών μετά το πείραμα https://www.youtube.com/watch?v=sZkCKY0EypM

Ο αξιότιμος καθηγητής κύριος Παναγιώτης Καρύδης ίδρυσε την καλύτερη σεισμική βάση στην Ελλάδα, και διετέλεσε και διευθυντής στα πειράματα για πολλές δεκαετίες.
Τώρα είναι επίτιμος καθηγητής στην σεισμική βάση.

Τόσο ο κύριος Π. Καρύδης όσο και ο Khalid M. Mosalam, PhD, PE Professor of Structural Engineering, Mechanics and Materials Civil and Environmental Engineering University of California Berkeley, ανεγνώρισαν τα πειράματα που έκανα σαν εξαίρετα αποτελέσματα πειραματικών ερευνών.

Μετά την πείρα τόσων ετών που έχουν αυτοί οι εξαίρετοι και ειδικευμένοι καθηγητές πάνω σε πειράματα στις καλύτερες σεισμικές βάσεις των πανεπιστημίων.... πρέπει να τους πιστέψουμε ... πρέπει να πιστέψουμε αυτό που λένε...για τα πειράματα που έκανα?

Υπήρξε συνάντηση με τον κύριο ομότιμο καθηγητή αντισεισμικής τεχνολογίας Παναγιώτη Καρύδη, και τον πρώην πρύτανη και σημερινό πολιτικό με τους ΑΝ.ΕΛ. Νίκο Μαρκάτο με θέμα την ευρεσιτεχνία.
Είναι θερμοί υποστηρικτές της μεθόδου, και είπαν ότι πρέπει να μπει στους κανονισμούς.
Θα υπάρξει σχετικό ρεπορτάζ από δημοσιογράφο τις επόμενες μέρες στην ιστοσελίδα Zougla.gr

Αυτό που κάνει η ευρεσιτεχνία είναι να ελέγχει το πλάτος ταλάντωσης της κατασκευής.
Οπότε απαραίτητο το σύστημα από την μονοκατοικία μέχρι και τον ουρανοξύστη.
Παίζει μεγάλο ρόλο η επιτάχυνση που κουνάω το μοντέλο.
Κανονικά το πείραμα έπρεπε να τελειώσει όταν έσπασε στο δεύτερο πείραμα.
Στο τρίτο πείραμα ήταν σπασμένο στην βάση από το δεύτερο πείραμα.
Εγώ όμως ήθελα να κουνήσω στο τρίτο πείραμα το μοντέλο με την ίδια ταχύτητα που κούνησα το πρώτο για να δω τι θα πάθει.
Οπότε το δεύτερο και το τρίτο πείραμα στην ουσία είναι ένα πείραμα με διαφορετικές ταχύτητες.
Το πρώτο με 1,77g δεν έπαθε τίποτα. Αυτό έφερε το σύστημα.
Μετά στο δεύτερο άρχισε να σπάει στα 0,5 g και στο τρίτο κατέρρευσε στο 1g Το δεύτερο και το τρίτο δεν έφεραν το σύστημα, και φάνηκε η διαφορά.
Οι οικοδομές σήμερα δεν είναι βιδωμένες στην βάση, και δεν έχουν ούτε σύρματα.
Βασικά όταν βιδώσουμε ένα αντικείμενο με μία βίδα, αυτό το κάνουμε για να είναι πιο γερό και στερεωμένο καλά. Αυτό κάνει και το σύστημα στην κατασκευή και την ενώνει με το έδαφος. Σήμερα οι κατασκευές απλός εδράζονται στο έδαφος.
Ακόμα και ο πόντιος βίδωσε το μουσικό συγκρότημα στο πάτωμα για να γίνει ( στέρεο )
Η εφεύρεση που έχω κάνει είναι πολύ μεγάλη διότι έχει να κάνει με όλες τις υφιστάμενες και με όλες τις κατασκευές του μέλλοντος. Σώζει ζωές και περιουσίες, στον σεισμό στον ανεμοστρόβιλο και στον πόλεμο.
Για την κόπωση των υλικών μιας κατασκευής συμβαίνουν τα εξής.
Όλα τα υλικά έχουν μία ελαστικότητα. Την ίδια ελαστικότητα έχουν και οι κατασκευές. Αν ο σεισμός είναι μικρός και η οικοδομή κουνιέται μέσα σε αυτήν την περιοχή της ελαστικότητας, η κατασκευή δεν παθαίνει τίποτα όσο και να κουνηθεί, και όσες φορές και να κάνει σεισμό. Αν περάσει τα όρια της ελαστικότητας και αρχίζει να κάνει ρωγμές, αυτές οι ρωγμές στον επόμενο σεισμό θα μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο. Δηλαδή τα υλικά ξεχνούν την καταπόνηση όταν αυτή γίνεται εντός της ελαστικής περιοχής.
Δεν ξεχνούν ποτέ το σπάσιμο, ρωγμή, κρακ.
Η ευρεσιτεχνία αυτό που κάνει είναι να μην αφήνει την κατασκευή να περάσει έξω από την ελαστική περιοχή, διότι έχει την δυνατότητα να ελέγχει το πλάτος της ταλάντωσης ολόκληρης της κατασκευής. Δηλαδή λέει στην κατασκευή ... κουνήσου λίγο, αλλά ως εδώ και μη παρέχει.
Όπως είναι τα αμορτισέρ που μπορείς να τα κάνεις μαλακά ή σκληρά.
Όταν δεν πέσει μία κατασκευή σε έναν σεισμό μεγάλο, αλλά πέσει μετά σε έναν μικρότερο σεισμό, αυτό πάει να πει ότι...
α) Είχε πάθει ζημιές από τον μεγάλο σεισμό, και έπεσε με τον μικρό διότι μεγάλωσαν τα κρακ. Τα κρακ πάνω στον σκελετό. Όχι τα κρακ των τοίχων αυτά δεν εμπνέουν καμία ανυσηχεία.
β)Δεν έχει σχέση αν ο σεισμός είναι μεγάλος ή μικρός.
Αυτό που κάνει την ζημιά είναι η ενέργεια που φθάνει στην κατασκευή. Ένας σεισμός 8 Ρίχτερ στην Αθήνα, δεν θα επηρεάσει πολύ τα σπίτια στην Κρήτη.
Ένας σεισμός 6 Ρίχτερ κάτω από την πόλη, με μικρό βάθος θα κάνει καταστροφές.
Για τον λόγο αυτό οι μηχανικοί δεν παίρνουν υπόψιν τους τα Ρίχτερ, αλλά την επιτάχυνση ( g ) που φτάνει κάτω από την κατασκευή.

Δεν δέχομαι αυτόν τον αντισεισμικό σχεδιασμό.
http://www.teeam.gr/teeam/images/sto.../avramidis.pdf
Ο εξαίρετος καθηγητής Ι. Αβραμίδης έγραψε αυτό το άρθρο στο πάρα πάνω link
Σε αυτό το άρθρο φαίνεται η ανικανότητα του εφαρμοζόμενου αντισεισμικού σχεδιασμού να κατασκευάσει γερές και οικονομικές κατασκευές για όλους.
Η μη κατανόηση των αιτιών που δημιουργούν προβλήματα στην κατασκευή κατά τον σεισμό, έχει αυξήσει το κόστος, διότι δεν έχουμε καταλάβει κάτι πολύ απλό.
Για να μην υπάρχει η παραμικρή ρωγμή στον φέροντα οργανισμό πρέπει όλες οι πλάκες να μετατοπίζονται μαζί τον ίδιο χρόνο, και με το ίδιο πλάτος ταλάντωσης.
Δηλαδή αν ο σεισμός με την μέγιστη επιτάχυνση, και με όλους τους άλλους τυχηματικούς παράγοντες παραμορφώσει την κατασκευή, έχουμε χάσει τον έλεγχο.
Το ερώτημα είναι, τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε την παραμόρφωση?
Απλά να σχεδιάζουμε άκαμπτες κατασκευές ...όχι ελαστικές ....
Άκαμπτη κατασκευή με πάρα πολλούς ορόφους μικρού εμβαδού, σημαίνει ανατροπή του κτηρίου λόγο γωνιακής επιτάχυνσης σε συνδυασμό με την ακαμψία των κόμβων.
Αυτή την ανατροπή στις άκαμπτες κατασκευές είναι που σταματά η ευρεσιτεχνία.
Η ένωση μιας άκαμπτης κατασκευής με το έδαφος εξασφαλίζει μικρή παραμόρφωση, και την αποφυγή ανατροπής του έργου.
Αυτό δεν θέλουμε όλοι μας?
Με αυτήν την μέθοδο, η κατασκευή διατηρεί μία και μοναδική μορφή χωρίς παραμόρφωση του κατακόρυφου και οριζόντιου άξονα της, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση και αν την κουνήσει ο σεισμός.
Αυτό βλέπεται στο πείραμα αυτό που έκανα. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Βλέπετε την μετατόπιση του δώματος, της μεσαίας πλάκας και της βάσης να διατηρούν το ίδιο πλάτος ταλάντωσης χωρίς καμία διαφορά φάσης στις πλάκες και την βάση
Δηλαδή μηδέν παραμόρφωση καμία αστοχία, κανένας κίνδυνος ανατροπής.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα μιας πραγματικά αντισεισμικής κατασκευής.
Δεν υπάρχουν πρωτεύοντες και δευτερεύοντες κατασκευές, διότι δεν υπάρχουν πρωτεύοντες και δευτερεύοντες ζωές.