• Αντλίες - κυκλοφορητές


    Αντλίες
    ονομάζονται οι διατάξεις που έχουν σαν αποστολή την πρόσδοση ενέργειας σε υγρά ΅ε σκοπό:
    1. την διακίνηση των υγρών σε κλειστά δίκτυα σωληνώσεων, και
    2. την μεταφορά υγρών από ένα υψομετρικό επίπεδο σε ένα άλλο υψηλότερο με ανοικτό δίκτυο σωληνώσεων.

    Στη πρώτη περίπτωση η αντλία παρέχει στο νερό την απαιτούμενη ενέργεια για να υπερνικήσει τις δυναμεις τριβής με τα τοιχώματα των σωλήνων (τριβές / πτώση πίεσης) και να τεθεί σε κυκλική κίνηση. Οι αντλίες αυτές ονομάζονται κυκλοφορητές.
    Στη δεύτερη περίπτωση η αντλία παρέχει στο ρευστό εκτός από την ενέργεια υπερνίκησης των τριβών και την απαιτούμενη δυναμική ενέργεια για την ανύψωση του ρευστού από ένα υψομετρικό επίπεδο σε ένα άλλο υψηλότερο.



    Οι εγκαταστάσεις θέρμανσης είναι κλειστά συστήματα στα οποία το νερό πραγματοποιεί μια αέναη κυκλική κίνηση από την πηγή ενέργειας (λέβητας, τζάκι / ΑΘ κ.λ.π.) όπου προσλαμβάνει θερμότητα, στις θερμαινόμενες επιφάνειες (θερμαντικά σώματα, δάπεδο, στοιχείο fan coil) που αποδίδουν τη θερμότητα στους θερμαινόμενους χώρους. Η κυκλοφορία του ζεστού νερού στις εγκαταστάσεις θέρμανσης, γίνεται με τη βοήθεια φυγοκεντρικών αντλιών κατάλληλης κατασκευής, που ονομάζονται κυκλοφορητές.




    Οι κυκλοφορητές, εκτός από τις εγκαταστάσεις θέρμανσης, χρησιμοποιούνται και σε όλα τα κλειστά συστήματα, όπως π.χ. το κύκλωμα ανακυκλοφορίας ΖΝΧ, το κλειστό κύκλωμα ηλιακών συλλεκτών, σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, κ.α. Κυκλοφορητές ισχύος μεγαλύτερης των 2,5kW, ονομάζονται αντλίες inline.





    Οι κυκλοφορητές που χρησιμοποιούνται στις Κεντρικές θερμάνσεις αποτελούνται συνήθως από δύο τμήματα σταθερά συνδεδεμένα, την αντλία και τον ηλεκτροκινητήρα. Ο ηλεκτροκινητήρας μπορεί να είναι σταθερά προσαρμοσμένος στον άξονα της αντλίας (συνήθως στους μικρούς κυκλοφορητές) ή μπορεί να βρίσκεται σε κοινή σταθερή βάση με την αντλία και να συνδέεται με ειδικό ελαστικό σύνδεσμο.
    Η αντλία αποτελείται από την φτερωτή και το κέλυφος εντός του οποίου κινείται.




    Η λίπανση των κινούμενων στοιχείων του κυκλοφορητή γίνεται είτε μέσω του ίδιου του μεταφερόμενου μέσου (νερό = υδρολίπαντοι κυκλοφορητές) είτε με μηχανολογικό λάδι (ελαιολίπαντοι). Οι κυκλοφορητές της δεύτερης κατηγορίας τείνουν να εξαφανιστούν και να αντικατασταθούν εντελώς από τους υδρολίπαντους.

    Ενα χαρακτηριστικό των κυκλοφορητών που χρησιμοποιούνται στις Κεντρικές θερμάνσεις είναι ότι μπορούν να λειτουργούν με νερό θερμοκρασιών μέχρι και 130 οC, οπότε μπορούν να τοποθετούνται στην αναχώρηση, ή μέχρι 100 οC οπότε τοποθετούνται στην επιστροφή.


    Σύνδεση με το δίκτυο

    Η σύνδεση του κυκλοφορητή με τις σωληνώσεις συνήθως γίνεται με ρακόρ ή φλάντζες. Επίσης κατά την εγκατάσταση πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην μεταφορά θορύβων, εκλέγοντας ολιγόστροφους και αθόρυβους κινητήρες, ενώ στην περίπτωση που η βάση της μηχανής θεμελιώνεται στο δάπεδο του λεβητοστασίου πρέπει να ηχομονώνεται, αναλόγως όπως και τα σημεία σύνδεσης του με τους σωλήνες και με τα μέρη του κτιρίου.


    Η ηλεκτρική τροφοδότησή του θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τον Κανονισμό Εσωτερικών Ηλεκτρικών Εγκαταστάσεων (ΚΕΗΕ).

    Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις οδηγίες του κατασκευαστή γενικά και ειδικά στις οδηγίες που αφορούν στην διεύθυνση του άξονα του κυκλοφορητή κατά την εγκατάσταση.