Απάντηση σε αυτήν την απάντησηΣημείωση: όταν ξεκίνησα το post αυτό ήταν πρωί (κάπου 9:00) στη συνέχεια έφυγα, ξαναγύρισα και όταν τελικά το πόσταρα ήταν μεσημέρι 12:40. Δεν είχα δει το τελευταίο του Γιώργου.
Γιώργο στη 2η σελίδα του παρόντος topic και στο ποστ με ημερομηνία 11/9/2008 πόσταρα τέτοιες δυναμικές βαλβίδες σταθερής διαφορικής πίεσης που ζητάς τις οποίες τις ονόμαζα «πριγκίπισσες». Πρόκειται για το «best solution» αλλά δεν χρειάζεται να πας τόσο μακριά με την εγκατάσταση που έχεις. Αυτές τις βάζουμε σε λεπτεπίλεπτα κυκλώματα που μας πειράζει οιαδήποτε αλλαγή. Διάβασε παρακάτω. Νομίζω ότι με Dp-c έχεις μία λύση πολύ κοντά στο τέλειο.
Πρωινό post:
Νίκο είναι κι αυτό μια λύση με τους τρεις κυκλοφορητές αλλά στην περίπτωση του Γιώργου κοστολογικά θα ανέβει μιας και έχει θερμοστατικές βαλβίδες οπότε πρέπει να βάλει ηλεκτρονικούς ALPHA ή Stratos.
Το θέμα όμως δεν είναι εδώ. Είναι ότι τόσο ο Γρηγόρης όσο κι εγώ τον πιάνουμε να έχει κενά στα ροϊκά ζητήματα. Όντως κι εμένα μου έκανε και μου κάνει εντύπωση αυτή του η πρόταση που συμπτωματικά την επέλεξε κι ο Γρηγόρης:
Εδώ είμαστε υποχρεωμένοι σαν εκπαιδευτικό forum να τον βάλουμε στην σωστή γραμμή οπότε πρέπει να του εξηγήσουμε κάποια πράγματα που δυστυχώς δεν τα έχει βρει κάπου ώστε να τα μελετήσει.quote:Αν συνεχίσουν να κλεινουν σώματα θα συνεχίσει να αυξάνεται το μανομετρικό μιας και κάθε σώμα θα παίρνει μεγαλύτερη παροχη ενώ η συνολική παροχη θα μένει πάντα στη μέγιστη τιμή
Ας φτιάξουμε ένα διάγραμμα:
Γιώργο έστω ότι έχουμε τρεις παράλληλους κλάδους όπου οι χαρακτηριστικές τους καμπύλες είναι: H=k X w² με κ1=2/9 (μπλε), κ2=3/4 (κόκκινη) & κ3=5/8 (πράσινη). Η σύνθεση των τριών αυτών καμπυλών είναι μία άλλη καμπύλη (ανοιχτό μπλε) η οποία μας δίνει κ=0,0485. Τις σχεδιάζουμε στο Excel. Βλέπουμε ότι όσο προσθέτουμε κλάδους τόσο ο συντελεστής κατεύθυνσης ή έστω η γωνία της καμπύλης με τον οριζόντιο άξονα ελαττώνεται οπότε το σημείο λειτουργίας μετακινείται συνεχώς προς τα δεξιά και αδιάφορο αν ελαττώνεται και το μανομετρικό (αν δεν μου κάνει θα μεταπηδήσω σε ισχυρότερο κυκλοφορητή). Σε αυτή τη κατάσταση το σημείο λειτουργίας είναι το σημείο Α με 2,1 μανομετρικό ύψος και ροή 6,65 m³/h. Εξ' αυτού αποδεικνύεται ότι ο 1ος παίρνει 3,15 m³/h, ο 2ος 1,65 m³/h & ο 3ος 1,85 m³/h.
Κάποια στιγμή κλείνουμε τον 3ο κλάδο και μένει ο 1ος & ο 2ος. Η νέα σύνθετη καμπύλη των δύο πλέον κλάδων είναι η καφεκόκκινη. Βλέπουμε λοιπόν ότι το νέο σημείο λειτουργίας μετακινήθηκε αριστερότερα στη καμπύλη και είναι το σημείο Β με μανομετρικό 3 mWS και παροχή 5,65 m³/h. Αν θελήσουμε να βρούμε τις νέες παροχές των κλάδων 1 & 2 θα δούμε ότι είναι 2,0 m³/h & 3,65 m³/h αντίστοιχα.
Κλείνοντας ο κλάδος 3 μας τάραξε λίγο το σύστημα με αποτέλεσμα να μεταβληθούν οι παροχές στους υπόλοιπους που είναι ανοιχτοί. Πόσο μεταβλήθηκαν; 21% στον 1ο και 16% στον 2ο. Εντάξει, δεν θα βάλουμε την γάτα μας να κλαίει. Αν όμως την βάλουμε να κλαίει τότε θα απευθυνθούμε σε inverter κυκλοφορητή ο οποίος με ρύθμιση dp-c θα μειώσει την παροχή αλλά δεν θα αυξήσει το μανομετρικό του οπότε οι δύο κλάδοι που έμειναν θα λειτουργήσουν με το παλιό 2,1 mWS και όχι με το νέο 3 mWS.
Η βαλβίδα διαφορικής πίεσης: Γιατί την βάζουμε; Φοβάσαι μη τυχόν και μείνει το σύστημα με μία θερμοστατική βαλβίδα ανοιχτή οπότε πρακτικά η ροή μέσα από τον κυκλοφορητή μηδενίζεται και το μανομετρικό φθάνει στο set-point (ε και!). Τι φοβόμαστε στην περίπτωση αυτή; Το μόνο που θα έλεγα: υπερθέρμανση του λέβητα! Αν θα βάλεις ένα σώμα στο κλιμακοστάσιο και ευχάριστο θα είναι σε όλους και θερμική εκτόνωση θα κάνεις αλλά και υδραυλική συνάμα!
Ερωτήσεις:
1. Οι κλάδοι σου περιέχουν μονοσωλήνιο ή όχι; Αν ναι, τις βαλβίδες των σωμάτων τις εξέλαβες υπ' όψιν; Τα κολλεκτέρ με βαλβίδες μπρος πίσω τα έλαβες υπ' όψιν;
2. Δώσε μας μανομετρικά & ροές σε φουλ λειτουργία
Σίγουρα πας για μικτοδιαχωριστή
Στίγμα Μαστροκαπετάνιου
