Απάντηση σε αυτήν την απάντησηΜίλτο έχεις μπερδευτεί! Από τα γραφόμενά σου καταλαβαίνω ότι κάτι σου διαφεύγει. Τα πράγματα είναι πολύ απλά:
Έχεις ένα κυκλοφορητή με 1,5 Bar μανομετρικό που στη κατάθλιψη (σημείο Α) έχει στατική πίεση μέσω ΔΔ 4 Bar. Ο κυκλοφορητής ακίνητος και όλο το δίκτυο σε κάθε σημείο του έχει την ίδια πίεση ήτοι 4 Bar ακόμη και στην αναρρόφησή του (σημείο Δ). Ξεκινά ο κυκλοφορητής και πιάνει το ΚΣΛ του με μανομετρικό 1,5 Bar και κάποια παροχή που δεν μας ενδιαφέρει. Το ΚΣΛ όπως ξέρεις είναι η τομή δύο καμπυλών ήτοι του κυκλοφορητή και της χαρακτηριστικής του δικτύου που είναι μία παραβολή και περνά από την αρχή των αξόνων. Από την τομή των καμπυλών εξάγουμε το συμπέρασμα ότι στά άκρα του δικτύου Β & Γ έχουμε διαφορά πίεσης ίση με 1,5 Bar και αυτή. Κάνε το σχήμα και πάμε: Σημείο Α 4 Bar. Σημείο Β 4 Bar. Σημείο Γ 4-1,5=2,5 Bar. Σημείο Δ = Σημείο Γ = 2,5 Bar.
Επαλήθευση: Πρέπει Δ + μανομετρικό κυκλοφορητή = πίεση σημείου Α. Ισχύει; Βεβαίως διότι 2,5 + 1,5 = 4
Πού είναι το πρόβλημα ρε Μίλτο;
Το νερό που θα μπει στο ΔΔ και η ελαστικότητα του δικτύου είναι για κανά διδακτορικό σε καμιά έδρα των πολυτεχνείων μας. Εμάς όμως δεν μας ενδιαφέρει.
