Επιλογή - Έλεγχος ανεμιστήρα σε δίκτυα αεραγωγών

[DDD]

quote:Originally posted by miltos


Για να εφαρμοστεί σωστά αυτή η μέθοδος πρέπει να ξέρουμε σωστά τα ζ των διακλαδώσεων, τα οποία εξαρτώνται από τις ταχύτητες των διακλαδιζόμενων κλάδων σε σχέση με αυτές του κύριου κλάδου.

και όχι μόνο. Τι θα γίνει αν αλλάξουμε για κάποιο λόγο ανεμιστήρα? Γενικά με την ανάκτηση δεν νιώθω άνετα γιατί νιώθω πως το δίκτυο κρέμεται σε μία κλωστή. Εκτός αν υπάρχουν ούτως ή άλλως dampers, σε καίρια σημεία τουλάχιστον.

[georgesp]

Λοιπόν συνάδελφοι, εχουμε αρχίσει αυτή την ωραία κουβέντα και σιγά σιγά ξεκαθαρίζουν κάποια πράγματα.

Στο παράδειγμα που έστειλα (γιατί ως γνωστόν τα παραδείγματα είναι ο καλύτερος τρόπος να βλέπουμε κάποια πράγματα) αποφάσισα να διαστασιολογήσω το δίκτυο ως εξής.

ΑΓΝΟΩ τελείως τη μέθοδο σταθερής πτώσης πίεσης και τη μέθοδο ίσων ταχυτήτων και διαστασιολογώ ΜΟΝΟ με βάση : α) παροχή, β) ταχύτητα , με τη λογική ότι η ταχύτητά μου στους επόμενους κλάδους θα είναι μικρότερη των κεντρικών. Το πόσο μικρότερή ? όσο με βολεύει με τις διαστάσεις. Έτσι το δίκτυο που έστειλα στο προηγούμενο μήνυμα διαστασιολογείται και καταλήγει στο δίκτυο της εικόνας που σας στέλνω εδώ . Δηλαδή πως διαστασιολογώ ? λέω, τι παροχή θέλω σε αυτό το κλάδο (στόμιο), 350 m3/h , μάλιστα. Και τι ταχύτητα ? εε 3.2 m/s και παίζω λίγο συν/πλην ώστε να ταιριάζουν και οι αεραγωγοί. Ούτε σταθερές πτώσεις πιέσεων ούτε καμιά από τις μεθόδους.




Συνεχίζω. Ωραία, καλές ταχύτητες, καλές και οι παροχές. Τα βάζω στο πρόγραμμα (ορίζω πτώση πίεσης στα στόμια και εξαρτήματα) και μου βγάζει ότι στο δυσμενέστερο κλάδο η πτώση πίεσης είναι 23 Pa στο κλάδο ΑΒΖΗΘΛ. (ισως φαίνεται λίγο μικρή αλλά θεωρώ πως στα στόμια δεν έχουν διάφραγμα.. μην το μπερδέψουμε).

Εγώ τώρα τι κάνω στη συνέχεια ? Λέω, μάλιστα, άρα διαλέγω ανεμιστήρα με στατική πίεση 23 Pa. Επίσης, αφού ξέρω την πτώση πίεσης σε όλους τους άλλους κλάδους η οποία είναι κάθε φορά μικρότερη από τα 23 Pa, πάω και βάζω στο λαιμό των στομίων ένα διάφραγμα ώστε να το ρυθμίσω μετά (στο τέλος της κατασκευής) κατά τέτοιο τρόπο που να φέρει την πτώση πίεσης στο συγκεκριμένο κλάδο ίση με αυτή του δυσμενέστερου. Η' εναλλακτικά, αρχίζω και παίζω με κάποιες διαστάσεις αεραγωγών ώστε η πτώση πίεσης στους εν λόγω κλάδους να φτάσει κι αυτή κοντά στα 23 Pa.

Εδώ θέλω να μου πείτε. Βλέπετε κάτι λάθος ? Κι αν ναι τι ?

Μετά απ όσα έχουμε πει, αυτό που δεν καταλαβαίνω τώρα είναι ποιος ο λόγος ύπαρξης των δύο μεθόδων (σταθερής πτώσης πίεσης, ίσων ταχυτήτων). Για πιό λόγο εφαρμόζονται αφού ο σκοπός μας είναι να πετύχουμε κάθε φορά μια εξισορρόπηση του δικτύου που αυτό απλά μεταφρέζεται ότι με τον συγκεκριμένο ανεμιστήρα,, διαστάσεις αεραγωγών, παροχή και στόμια το μόνο που ενδιαφέρει είναι η πτώση πίεσης σε κάθε κλάδο να είναι περίπου ίση με τον δυσμενέστερο.

Χάνω κάτι παιδιά ?

[Pirate]

Είπαμε ότι οι τεχνικές αυτές ανακαλύφθηκαν προ πολλών ετών προ των Η/Υ με σκοπό να ελέγξουν τα τεράστια δίκτυα. Μη ξεχνάμε ότι αν εμείς τα χρησιμοποιούμε κατά 30% οι Αμερικάνοι τα χρησιμοποιούν κατά 100%, ακόμα και στη θέρμανση. Φαντάσου τώρα αν πονάμε στα υδραυλικά δίκτυα, τι παίζεται με με τους αεραγωγούς. Σκέτο θανατικό! Δεν ξέρω αν υπάρχουν μπαλανσάδες αλλά τον καιρό του 1990 που αγόρασα το hot-wire ήταν από τα πρώτα στην Ελλάδα.
Ολα αυτά τα προβλήματα τα περνούσαν οι αμερικάνοι τη δεκαετία του 50 οπότε αναπτύχθηκαν τεχνικές για έλεγχο. Παράδειγμα: πώς θα ελέγξεις σε ένα απομακρυσμένο σημείο τη ροή; Παίρνεις την ταχύτητα η οποία αν είναι μέσα στη προβλεπόμενη τιμή έχει καλώς, στην αντίθετη περίπτωση έχασες! Κάτι αντίστοιχο γινόταν και με την μέθοδο σταθερών πτώσεων πιέσεων. Ησουν 150 μέτρα μακριά από τον ανεμιστήρα. Τι πίεση θα περίμενες να βρεις; Πίεση ανεμιστήρα μείον τα 150 μέτρα επί το constant Dp.

Σήμερα είπαμε ότι πρέπει να τα ξεχάσουμε. Κάθε σημείο πρέπει να έχει ένα πινακάκι που να καταδεικνύει την πίεση και την παροχή του αέρα. Αυτό σήμερα για τον Η/Υ είναι παιχνιδάκι. Αρα σταθερές πιέσεις ή ταχύτητες = παρελθόν.

Θα σου υπολογίσω κι εγώ το δικτυάκι σου μόλις βρω ευκαιρία ώστε να διασταυρώσουμε τις τιμές.


Στίγμα Μαστροκαπετάνιου

[georgesp]

Οκ φίλε pirate, ευχαριστώ

απλά όποτε βρεις το χρόνο και κάνεις τον υπολογισμό σου, σημείωσε ότι οι πτώσεις πίεσης στα στόμια (τις οποίες εκ παραδρομής έδωσα σε mmH2O) είναι από 4 εως 6 Pa. (Στόμια χωρίς damper).


Περιμένω και τις απόψεις των υπολοίπων στο προηγούμενο.

[miltos]

quote:Εγώ τώρα τι κάνω στη συνέχεια ? Λέω, μάλιστα, άρα διαλέγω ανεμιστήρα με στατική πίεση 23 Pa. Επίσης, αφού ξέρω την πτώση πίεσης σε όλους τους άλλους κλάδους η οποία είναι κάθε φορά μικρότερη από τα 23 Pa, πάω και βάζω στο λαιμό των στομίων ένα διάφραγμα ώστε να το ρυθμίσω μετά (στο τέλος της κατασκευής) κατά τέτοιο τρόπο που να φέρει την πτώση πίεσης στο συγκεκριμένο κλάδο ίση με αυτή του δυσμενέστερου. Η' εναλλακτικά, αρχίζω και παίζω με κάποιες διαστάσεις αεραγωγών ώστε η πτώση πίεσης στους εν λόγω κλάδους να φτάσει κι αυτή κοντά στα 23 Pa.

Μια χαρά τα λες. Είτε αλλάζοντας τη διάμετρο είτε ρυθμίζοντας το ντάμπερ πετυχαίνεις την επιθυμιτή πτώση πίεσης. Μόνο που για να είσαι πιο σωστός δεν πρέπει να αγνοήσεις την ανάκτηση της στατικής πίεσης που θα συμβεί σε κάθε περίπτωση, εκτός αν πάμε με σταθερή ταχύτητα σε όλο το δίκτυο.

quote:Μετά απ όσα έχουμε πει, αυτό που δεν καταλαβαίνω τώρα είναι ποιος ο λόγος ύπαρξης των δύο μεθόδων (σταθερής πτώσης πίεσης, ίσων ταχυτήτων). Για πιό λόγο εφαρμόζονται αφού ο σκοπός μας είναι να πετύχουμε κάθε φορά μια εξισορρόπηση του δικτύου που αυτό απλά μεταφρέζεται ότι με τον συγκεκριμένο ανεμιστήρα,, διαστάσεις αεραγωγών, παροχή και στόμια το μόνο που ενδιαφέρει είναι η πτώση πίεσης σε κάθε κλάδο να είναι περίπου ίση με τον δυσμενέστερο.

Θεωρώ πως η μέθοδος της ίσης πτώσης πίεσης είναι μια καλή μέθοδος για να διαλέξεις διαμέτρους, πριν προχωρήσεις σε εξισορόπιση με ντάμπερ. Με τη μέθοδο αυτή προκύπτει "αυτόματα" μια σταδιακή μείωση της ταχύτητας όσο απομακρυνόμαστε από τον ανεμιστήρα και συνεπώς μια ανάκτηση πίεσης.

Κατά τα άλλα αυτή η μέθοδος από μόνη της δε λέει και πολλά.

____________________
Μ' αρέσουν οι παρατηρήσεις... Διορθώνομαι!

[georgesp]

Λοιπόν συνάδελφοι, συνοψίζω τα όσα είπαμε.

ΒΗΜΑΤΑ ΔΙΑΣΤΑΣΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΕΡΑΓΩΓΩΝ

1. Βρίσκουμε την απαιτούμενη παροχή (προκειμένου για εξαερισμό) ή πέρνουμε την παροχή που μας δίνει η κλιματιστική μονάδα (προκειμένου για προσαγωγή).

2. Με βάση αυτή τη παροχή ορίζουμε τα στόμια μας (τι παροχές θέλουμε σε κάθε στόμιο/χώρο)

3. Διαστασιολογούμε τους κλάδους του δικτύου αεραγωγών με βάση την παροχή και τις ταχύτητες ή τις συνιστώμενες ταχύτητες που θέλουμε σε καθένα εξ αυτών έχοντας κατά νου τη γενική αρχή ότι η ταχύτητα στους κεντρικούς, αρχικούς αεραγωγούς είναι μεγαλύτερη απ ότι στους επιμέρους.

4. Υπολογίζουμε την πτώση πίεσης σε όλους τους κλάδους (συμπεριλαμβανομένων στομίων, εξαρτημάτων κλπ) και κρατάμε στην άκρη τη πτώση πίεσης του δυσμενέστερου κλάδου

5. Αφού έχουμε την πτώση πίεσης στο δυσμενέστερο κλάδο προσθέτουμε damper στους λαιμούς των στομίων ή αυξάνουμε την πτώση πίεσης (αντιστάσεις) στους υπόλοιπους κλάδους (από την αρχή μέχρι και το στόμιο)με κάποιον τρόπο ώστε τελικά η πτώση πίεσης σε όλους τους κλάδους να είναι περίπου ίση με την πτώση πίεσης στο δυσμενέστερο κλάδο.

6. Επιλέγουμε ανεμιστήρα με στατική πίεση ίση ή μεγαλύτερη από την πτώση πίεσης στο δυσμενέστερο κλάδο.

7. Τέλος διαδικασίας

Συμφωνούμε μέχρι εδώ συνάδελφοι ?

[nyannaco]

quote:Originally posted by georgesp
...έχοντας κατά νου τη γενική αρχή ότι η ταχύτητα στους κεντρικούς, αρχικούς αεραγωγούς είναι μεγαλύτερη απ ότι στους επιμέρους.

Είμαι ο πλέον άσχετος και μπορεί να λέω βλακείες, αλλά γιατί; Οπως το καταλαβαίνω διαισθητικά, αυτό που χρειάζομαι στον κεντρικό αγωγό (στην αρχή του) είναι παροχή ίση με το άθροισμα των επιμέρους παροχών στα στόμια. Η ταχύτητα γιατί θα πρέπει να είναι ντε και καλά μεγαλύτερη; Αν βάλω γαϊδουρινή διατομή στον κεντρικό, δεν θα πάρω την απαιτούμενη παροχή με μικρότερη ταχύτητα; 'Η είναι τόσο διαφορετικά τα πράγματα σε σχέση με τα δίκτυα υγρών;

Νίκος

[DDD]

Νίκο η παροχή στον κεντρικό είναι εν γένει μεγάλη οπότε επιλέγουμε μία ταχύτητα μεγαλύτερη για να περιορίσουμε κάπως την διατομή. Τα κανάλια είναι γενικώς τούβλα, και ο χώρος σχεδόν ποτέ παχυλός σε διαστάσεις.

EDIT: επίσης όσο πιο χαμηλή ταχύτητα τόσο πιο πολλές οι θερμικές απώλειες ανά μέτρο και στον κεντρικό έχεις μεγάλη παροχή άρα και τις μεγαλύτερες απώλειες. Αυτό βέβαια έχει ιδιαίτερη σημασία για κεντρικά κανάλια τα οποία έχουν ένα αξιοσέβαστο μήκος.

[nyannaco]

Αρα η μεγαλύτερη ταχύτητα στον κεντρικό είναι επιλογή για πρακτικούς λόγους, όχι νόμος απαράβατος, έτσι;

Νίκος

[DDD]

όχι δεν είναι νόμος αλλά πρακτικός ο λόγος.