Νίκο όταν λέμε πρώτη ζήτηση θεωρούμε ότι το σύστημα είναι κρύο. Αυτός που το ξεκινά (ας πούμε ότι αντιστοιχεί στο 25% του μέγιστου φορτίου), θέλει να δει όσο το δυνατό γρηγορότερα τα θερμαντικά του σώματα να πιάσουν μία μέση θερμοκρασία τουλάχιστον 60°. Αν ο κυκλοφορητής είναι ρυθμισμένος στους 45° τότε θα περάσει πολύς χρόνος ώστε η μέση θερμοκρασία όλου του συστήματος να ανέβει κατά 15° και να πάει στους 60°.
Βέβαια όλα αυτά είναι απλώς η θεωρία. Στη συνέχεια έρχονται τα νούμερα. Αν ο μικρότερος λέβητας φθάνει στο 20% του μέγιστου φορτίου που πολύ πιθανό να είναι ότι πρέπει για την διατήρηση θερμού του διαμερίσματος που πρωτοξεκίνησε, δεν είναι ο κατάλληλος για να ξεκινήσει το σύστημα. Πρέπει να μπει κάποιος άλλος λέβητας που να αντιστοιχεί στο μέγιστο φορτίο που ζητήθηκε (25%) επί συντελεστή 1,4 ώστε ο χρόνος του να φθάσει το σύστημα στους 60° να είναι όσο το δυνατόν μικρότερος. Στη συνέχεια σβήνει ο μεγαλύτερος και δίνει εντολή στον μικρότερο αφού πρώτα ο αυτοματισμός έχει κάνει τις εκτιμήσεις του όσον αφορά την απαραίτητη ισχύ λειτουργίας που εξαρτάται από την εξωτερική θερμοκρασία.
Και εδώ μου έδωσες με την απορία σου Νίκο ωραία σκυτάλη ώστε να τονίσω πάλι ότι η αλληλουχία των λεβήτων είναι ολόκληρη «φιλοσοφία»! Με άλλο μάτι τη βλέπει ο Γερμανός, ή ο Σουηδός ή ο Ιταλός. Ειδικά εμείς στην θερμή Ελλάδα των τελευταίων χειμώνων πρέπει να «γράψουμε» εντελώς δική μας φιλοσοφία όσον αφορά τα συστήματα θέρμανσης διότι τα αποτελέσματα που βλέπουμε δεν τα πιστεύουμε ούτε εμείς οι ίδιοι: Για παράδειγμα: το κτήριο της Βούλας που κάποιοι από εσάς το έχετε δει. Ξέρετε τι βγήκε για τον χειμώνα που λειτούργησε;
Θυμίζω: είχε μέγιστο φορτίο 180 Mcal/h. Οι λέβητες είναι 4 πενηντάριδες. Καθ' όλο τον χειμώνα λειτούργησαν:
1. Μόνο ένας λέβητας: 70% όλων των ωρών θέρμανσης
2. Δύο μόνο λέβητες: 25% __________"___________
3. Τρεις μόνο λέβητες: 4% __________"___________
4. Όλοι οι λέβητες: 1% ___________"___________
Και βέβαια την συνολική κατανάλωση των 6.000 λίτρων επί 120 ημέρες επί 12 ώρες ανά ημέρα φυσικά δεν την «πιστεύω» ούτε κι εγώ ο ίδιος που σχεδίασα το σύστημα και το προγραμμάτισα. Εδώ πρέπει να τονίσω και την αρχιτεκτονική συμβολή στο εν λόγω κτήριο το οποίο είναι νοτίων τζαμαριών και επομένως εκμεταλλεύεται πολύ καλά το ηλιακό φορτίο το οποίο όμως δεν προστίθεται ώστε να είναι ανεπιθύμητο και του πεταμά αλλά αντίθετα το λαμβάνει υπ' όψιν του το σύστημα με τον τρόπο που σχεδιάσθηκε και κλείνει ολάκερες ζώνες που με τη σειρά τους κλείνουν κάτω τους λέβητες. Στους χώρους υπάρχει πάντα σταθερά και σε κάθε συνθήκη περιβάλλοντος μία θερμοκρασία σταθερή και ίση με 22°.
Στίγμα Μαστροκαπετάνιου




..Επεξήγησε σε παρακαλώ..Δυστυχώς δεν ρώτησε κανείς στο σεμινάριο για τους συλλέκτες κενού, οπότε δεν άνοιξα το PowerPoint για την σύγκριση των κενού-επίπεδων συλλεκτών.Θα γινόταν μάχη!
Απάντηση σε αυτήν την απάντηση
]
