Περιεχόμενο νερό σε λέβητα

[angel]

Έχω μια απορία η οποία προέκυψε από την παρατήρηση μου ότι σε λέβητες πετρελαίου (ανάλογα με την εγκατάσταση βέβαια) όταν ο κυκλοφορητής ενεργοποιείται, η κοιλιά από τα επιστρεφόμενα νερά είναι σχετικά μικρή και σύντομα ο λέβητας ισορροπεί και ανεβάζει τη θερμοκρασία με στόχο τη ζητούμενη. Αντίθετα, σε λέβητες καύσης πέλλετ (όπου το περιεχόμενο νερό είναι μικρότερο) η κοιλιά είναι αξιοσημείωτη σε σημείο που ο έλεγχος επιστρεφομένων να γίνεται σχεδόν απαραίτητος.
Γιατί αυτή η έντονη διαφοροποίηση?
Γενικά, θεωρείται δεδομένο ότι ένας λέβητας συγκεκριμένης ισχύος, είναι ικανός να επαληθεύσει οποιοδήποτε ζεύγος παροχής – ΔΤ?
Αν κάνουμε την υπόθεση ότι έχω ένα κύκλωμα κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση το οποίο απαιτεί ισχύ 10.000kcal/h και επιλέξω την θερμοκρασιακή διαφορά προσαγωγής – επιστροφής να είναι στους 10 βαθμούς, τότε κατά τα γνωστά η προκύπτουσα παροχή θα πρέπει να ρυθμιστεί στα 1.000lt/h. Έστω επίσης ότι έχω να διαλέξω μεταξύ ενός λέβητα ισχύος 10.000kcal/h με περιεχόμενο νερό 100lt και ενός λέβητα ίδιας ισχύος αλλά με περιεχόμενο νερό 10lt.
Προκύπτει διαφορά στη λειτουργία του κάθε λέβητα από αυτή τη διαφοροποίηση?Αν ναι, τότε τι πρέπει να προσέξω?
Η σκέψη που έκανα είναι ότι με δεδομένη την παροχή (1000lt/h στο παράδειγμα) το επιστρεφόμενο νερό έστω θερμοκρασίας tεπ παραμένει εντός του λέβητα για χρόνο 100/1000 = 0.1h στο πρώτο λέβητα και 10/1000 = 0.01h στο δεύτερο λέβητα οπότε αντίστοιχα η ενέργεια που παραλαμβάνουν τα 100lt στο χρόνο 0.1h είναι 1000kcal ενώ στο δεύτερο λέβητα των 10lt είναι 100kcal. Έτσι όμως το ΔT εντός του λέβητα είναι ακριβώς το ίδιο και στις δυο περιπτώσεις (= 1000kcal/100lt και 100kcal/10lt = 10 βαθμούς) άρα θα έπρεπε το νερό να βγει στη ζητούμενη tεπ + 10 και ουσιαστικά η ανύψωση της θερμοκρασίας επιστρεφομένων είναι ανεξάρτητη του περιεχομένου, αλλά κάτι δε μου κάθεται καλά…

[Pirate]

1. Αν συγκρίνουμε ένα λέβητα πετρελαίου με ένα λέβητα βιομάζας της ίδιας απόδοσης πιθανόν οι διαστάσεις του θαλάμου καύσης να είναι οι ίδιες. Δεν θα είναι ίδιες όμως οι μάζες των μετάλλων που περιβάλλουν τον θάλαμο καύσης. Κι αυτό διότι το πετρέλαιο ή το αέριο είναι καύσιμα αμέσου απόδοσης ενώ η βιομάζα είναι αδρανειακό καύσιμο έτσι όπως είναι π.χ. το ξυλοκαύσιμο. Προφανώς υπάρχει και διαφορά στη θερμοκρασία καύσης μεταξύ των δύο καυσίμων οπότε η ροή θερμότητας από την εστία προς το περιβάλλον αυτήν νερό είναι διαφορετική στις δύο περιπτώσεις διότι όπως είναι γνωστό η ροή θερμότητας εξαρτάται από τη διαφορά θερμοκρασίας θερμής μάζας και ψυχρής μάζας.
Συνεπώς ο λέβητας βιομάζας αποδίδει την ισχύ του αφού πρώτα προθερμανθεί αρκούντως σε σχέση με τον λέβητα πετρελαίου. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που όλοι έχουμε ζήσει είναι το τζάκι που όλοι έχουμε την αίσθηση της «θερμής» απόδοσης και της «ψυχρής» απόδοσης. Δηλαδή ένα τζάκι που θερμαίνεται συνεχώς επί διήμερο αποδίδει με την ίδια τροφοδοσία ξύλου πολύ περισσότερο από ένα τζάκι που το ανάψαμε πριν δυο ώρες. Αυτό οφείλεται στις μάζες (δομικές ή μη) που περιβάλλουν την εστία και οι οποίες όταν θερμανθούν μετά από κάποιες ώρες αποδίδουν κι αυτές στον χώρο θερμότητα την οποία αισθανόμαστε στο σώμα μας.
Θεωρώ ότι οι αδρανειακές μηχανές θερμότητας όπως είναι η ενδοδαπέδια θέρμανση ο ξυλολέβητας, ακόμα κι ο λέβητας βιομάζας δεν μπορούν να «σβήνουν» και να «αννάβουν» κατά το δοκούν. Πρέπει να υπάρχει ένα minimum πρόγραμμα συνεχούς λειτουργίας.

2. Δεν πρόκειται λοιπόν για την ποσότητα του νερού που περιέχει ο λέβητας αλλά για την αρχή λειτουργίας του. Το ερώτημα που έθεσες είναι ρητορικό ερώτημα και δεν ανταποκρίνεται στην πράξη. Δηλαδή πουθενά δεν θα βρεις λέβητα βιομάζας απόδοσης 10000 θερμ. που να περιέχει 10 λιτρα νερό. Η ποσότητα του περιεχομένου νερού είναι θέμα καθαρά της βιομηχανίας που τον κατασκευάζει και εξαρτάται από την αντοχή των μετάλλων του καθώς και τον τρόπο κατασκευής του όλου λέβητα. Εσύ το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να του στείλεις εκείνη την ροή του νερού η οποία βρίσκεται εντός των προδιαγραφών του. Για παράδειγμα αν έχουμε ένα λέβητα βιομάζας 20000 θερμ. τότε αν ρυθμίσεις την ροή σου ως 1,5 m³/h τότε είσαι εντός των προδιαγραφών του. Αν όμως σου ξεφύγει ο κυκλοφορητής διότι τον αγόρασες με κριτήριο την διάμετρό του και η ροή ξεφύγει π.χ. στα 3 m³/h (στο διπλάσιο) τότε επιστρέφοντας το κρύο νερό της προθέρμανσης του συστήματος η τελική του θερμοκρασία θα είναι κατά πολύ χαμηλότερη από εκείνη που θα ήταν στην πρώτη περίπτωση. Τότε θα μιλάμε για κοιλιά τη στιγμή που ο λέβητας δεν μπορεί να αποδώσει το διπλάσιο της απόδοσής του.

Η παρατήρηση «της κοιλιάς» που έκανες οφείλεται είτε στη πρώτη, είτε στη δεύτερη περίπτωση ή ακόμα και σε συνδυασμό και των δύο περιπτώσεων.

Υ.Σ.

quote:Γενικά, θεωρείται δεδομένο ότι ένας λέβητας συγκεκριμένης ισχύος, είναι ικανός να επαληθεύσει οποιοδήποτε ζεύγος παροχής – ΔΤ?

Ποιος το είπε αυτό;
Λάθος! Και μάλιστα καραμπινάτο. Οι αποδόσεις των λεβήτων έχουν μετρηθεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες θερμοκρασιών εισόδου/εξόδου νερού να μη πω και θερμοκρασιών του περιβάλλοντος του λέβητα αέρα.


Στίγμα Μαστροκαπετάνιου

[bbuzz]

quote:
Δεν πρόκειται λοιπόν για την ποσότητα του νερού που περιέχει ο λέβητας αλλά για την αρχή λειτουργίας του.

Μπορεί ο angel να διάλεξε ακραίες περιπτώσεις που να μην κατασκευάζονται, αλλά με τα όποια ρεαλιστικά νούμερα, το ερώτημα παραμένει.

Αν έχουμε 2 λέβητες της ίδιας αρχής λειτουργίας (π.χ. πετρελαίου), όμοιων προδιαγραφών λειτουργίας, ισχύος και απόδοσης, και ο ένας περιέχει 100lt νερό και ο άλλος 80lt, υπάρχει κάποιος λόγος (ασχέτως οικονομικού) να διαλέξουμε τον 100lt ?

Για παράδειγμα, ένας λόγος που θα διαλέγαμε τον 80lt δεν θα ήταν το ότι, όσο περισσότερο νερό έχει ένας λέβητας, τόσο περισσότερο επιβαρύνεται ένα "μοναχικό διαμέρισμα" σε μια πολυκατοικία, που λέγαμε και σε άλλο topic, με λειτουργία μειωμένης απόδοσης ?

[angel]

Γεια σας και πάλι.
Καταρχήν, ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Τα νούμερα που διάλεξα ήταν πιο πολύ "βολικά" και φυσικά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Ερώτηση προς pirate: "...Εσύ το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να του στείλεις εκείνη την ροή του νερού η οποία βρίσκεται εντός των προδιαγραφών του." Σε ποιο λέβητα προδιαγράφεται ροή ή εύρος ροής λειτουργίας (εκτός αν είναι ροής π.χ λεβητάκι αερίου)? Δεν έχω δει σε λέβητα πετρελαίου κάτι τέτοιο εκτός αν εννοείς ότι η προδιαγραφόμενη ροή προκύπτει από την εμπειρία και σταντάρεται εκεί κάπου στο δΤ της τάξης των 10-15 βαθμών.
Σε κάθε περίπτωση, έστω ότι τον ίδιο λέβητα τον λειτουργώ μια φορά με δτ 5 και μια με 15. Τι αλλάζει στην γενικότερη λειτουργία?

[Pirate]

quote:Αν έχουμε 2 λέβητες της ίδιας αρχής λειτουργίας (π.χ. πετρελαίου), όμοιων προδιαγραφών λειτουργίας, ισχύος και απόδοσης, και ο ένας περιέχει 100lt νερό και ο άλλος 80lt, υπάρχει κάποιος λόγος (ασχέτως οικονομικού) να διαλέξουμε τον 100lt ?

Είναι μεγάλο θέμα! Ακροθιγώς ας τονίσουμε τα παρακάτω:
Αν και η διαφορά μεταξύ 80 λιτ. και 100 λιτ. είναι πολύ μικρή οπότε ο μηχανικός την προσπερνά εντούτοις πρέπει ο μηχανολόγος κι εδώ να κινηθεί στη χρυσή τομή. Για παράδειγμα είναι μειονέκτημα να θερμαίνεις ένα βαρύ λέβητα με μεγάλη ποσότητα νερού αλλά ενδέχεται να το καλούν οι απαιτήσεις του συστήματος. Ας πούμε ότι έχουμε μία εγκατάσταση με 5 αυτονομίες και μία δεδομένη χρονική στιγμή λειτουργεί μία εξ' αυτών. Έστω ότι την επόμενη χρονική στιγμή (υπάρχει τέτοια πιθανότητα) μπαίνουν ταυτόχρονα και οι υπόλοιπες 4. Τι θα συμβεί; Με δεδομένο τον όγκο του νερού που θα επιστρέψει κρύος από τα 4 διαμερίσματα μπορείς να υπολογίσεις μία ελάχιστη «αδρανειακή σταθερά» του λέβητα έτσι ώστε να μη πέσει η θερμοκρασία του πάραυτα από τους 70° για παράδειγμα στους 25°. Μία τέτοια ανεπιθύμητη κατάσταση έχει σωρεία κακών επιδράσεων τόσο στον ίδιο τον λέβητα όσο και στο υπόλοιπο σύστημα.
Συνεπώς δεν μπορούμε να πούμε ότι πρέπει να επιλέγουμε πάντα τη μικρότερη ποσότητα νερού στον λέβητα διότι υπεισέρχονται τουλάχιστον 3 με 4 παράγοντες που αφορούν το κτήριο και το σύστημα για να έχει κανείς ασφαλή άποψη.

quote:Δεν έχω δει σε λέβητα πετρελαίου κάτι τέτοιο εκτός αν εννοείς ότι η προδιαγραφόμενη ροή προκύπτει από την εμπειρία και σταντάρεται εκεί κάπου στο δΤ της τάξης των 10-15 βαθμών

Δεν το γράφουν τα εμπορικά προσπέκτ των λεβήτων της αγοράς. Αν ανατρέξεις όμως στα DIN & EN 303 κλπ θα βρεις ή θα σε παραπέμψουν σε ακριβείς περιγραφές των θερμοκρασιών εισόδου/εξόδου άρα και του Δθ. Βέβαια κάθε λέβητας κατασκευάζεται με τη λογική ώστε να μπορεί να λειτουργήσει σε ευρύ φάσμα Δθ π.χ. από 5° έως 25°. Εδώ πάλι έχεις ένα συγκεκριμένο φάσμα που πρέπει να κινείσαι. Διότι μεγάλο Δθ σημαίνει μικρή ταχύτητα νερού μέσα από τις βρεχόμενες διόδους του λέβητα άρα και φτωχότερο συντελεστή μεταφοράς θερμότητας. Από την άλλη μεριά πολύ μικρό Δθ σημαίνει μεγάλες ταχύτητες νερού άρα υψηλά μανομετρικά μεγάλους κυκλοφορητές και άδικη σπατάλη ενέργειας. Τα θερμαντικά σώματα φυσικής κυκλοφορίας τα λειτουργούμε με Δθ από 11° έως 18° (επιλογή του μηχανολόγου), τα fan-coils γύρω στους 10°, το ενδοδαπέδιο γύρω στους 6° κλπ.

quote:Σε κάθε περίπτωση, έστω ότι τον ίδιο λέβητα τον λειτουργώ μια φορά με δτ 5 και μια με 15. Τι αλλάζει στην γενικότερη λειτουργία?

Αν και απαντήθηκε παραπάνω εντούτοις έχουμε και θερμικό πρόβλημα. Για παράδειγμα αν ο μηχανικός «τρέχει» τον λέβητα με Δθ=5° τότε η αύξηση της θερμοκρασίας του κρύου νερού που επιστρέφει θα είναι απλούστατα 5° θερμότερο και όχι 15° (αν έτρεχε με Δθ=15°) πράγμα που σε φουλ ισχύ ενδέχεται να υπάρξουν φαινόμενα «κρύας προσαγωγής» στα θερμαντικά σώματα.


Στίγμα Μαστροκαπετάνιου

[bbuzz]

Φίλε Pirate,

quote:
Ας πούμε ότι έχουμε μία εγκατάσταση με 5 αυτονομίες και μία δεδομένη χρονική στιγμή λειτουργεί μία εξ' αυτών. Έστω ότι την επόμενη χρονική στιγμή (υπάρχει τέτοια πιθανότητα) μπαίνουν ταυτόχρονα και οι υπόλοιπες 4. Τι θα συμβεί; Με δεδομένο τον όγκο του νερού που θα επιστρέψει κρύος από τα 4 διαμερίσματα μπορείς να υπολογίσεις μία ελάχιστη «αδρανειακή σταθερά» του λέβητα έτσι ώστε να μη πέσει η θερμοκρασία του πάραυτα από τους 70° για παράδειγμα στους 25°. Μία τέτοια ανεπιθύμητη κατάσταση έχει σωρεία κακών επιδράσεων τόσο στον ίδιο τον λέβητα όσο και στο υπόλοιπο σύστημα.

Κατανοητό, και σαφές. Πρέπει να σχεδιάσεις λαμβάνοντας υπόψιν τα επιτρεπτά όρια λειτουργίας του συστήματος.

Αλλά...

Δεν είναι άδικο και κρίμα, ή τέλος πάντων σπάταλο, να διαστασιολογούμε το σύστημα ώστε να καλύψει μια τέτοια έκτακτη και σπάνια (αλλά πιθανή) περίπτωση, και να φορτωνόμαστε τα περιττά βάρη του ΟΛΗ την υπόλοιπη διάρκεια, δηλαδή σχεδόν πάντα;

Ας μείνουμε λίγο στο "επιτρεπτά όρια".

Σε εγκαταστάσεις μαζικού φωτισμού (στάδια, δρόμοι), όπου η απαίτηση για μέγιστο ονομαστικό φορτίο (και πολλαπλάσιο λόγω εναύσεων) είναι όχι έκτακτη και σπάνια αλλά περιοδική, το πρόβλημα έχει λυθεί με ετεροχρονισμό. Ανάβουν ομάδες φώτων με χρονική διαφορά μεταξύ τους τουλάχιστον όση και η διάρκεια του ρεύματος εκκίνησης, και έτσι γλυτώνουμε την υπερδιαστασιολόγηση.

Προφανώς και σε έναν λέβητα δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, γιατί το ρεύμα εκκίνησης στον φωτισμό διαρκεί milliseconds ενώ το να ανέβουμε 5° στον λέβητα θα πάρει λεπτά.

Θα θεωρείτο απαράδεκτο για τους χρήστες, όποτε κι αν συμβεί μια τέτοια "συζυγία" ταυτόχρονων εναύσεων, να περιμένουν 5-10-15 λεπτά πριν πάρουν ζεστό νερό; Με έναν αυτοματισμό σειριακής χρονοκαθυστέρησης σε ταυτόχρονη απαίτηση; Και έναντι αυτής της μικρής παραχώρησης, να διαστασιολογηθεί ο λέβητας (και όχι ο καυστήρας!) με χωρητικότητα νερού λιγότερη, τη μισή από ότι είναι σήμερα, με προφανή ωφέλη απόδοσης και οικονομίας;

Όσο για το πόσο συχνά συμβαίνει "ομοβροντία" εναύσεων, ώστε να έχουμε μια εικόνα για το αν μιλάμε όντως για σπάνιο ή όχι φαινόμενο, ίσως ο φίλος Stom, με τα δεδομένα του από την τηλεμετρία των ανοιγοκλεισιμάτων ολων των θερμοστατών των διαμερισμάτων στην δική του εγκατάσταση, μπορεί να διαφωτίσει.

[dipoli]

Σε καθε πολυκατοικια υπάρχει τουλαχιστον ένα ζευγάρι συνταξιουχων.
Το κακό με αυτούς είναι οτι :
α) Εχουν ολη τη μερα δικη τους για να ασχολουνται με οτιδηποτε
β) Θελουν τα σωματα να καψουν ενα δευτερολεπτο πριν πατησουν το κουμπι
γ) Αν δεν καψουν, αμεσως μολις αφησουν το κουμπι πιανουν το τηλεφωνο
δ) Δεν καταλαβαινουν οτιδηποτε και αν τους πεις

Με αυτα τα δεδομενα, και εχοντας υποψιν οτι ενας μηχανολογος μπορει να εχει μελετησει τουλαχιστον διψηφιο αριθμο πουκατοικιων, πιστευεις οτι υπαρχει περιθωριο για κατι τέτοιο;

Περα από την πλάκα, δε γίνεται να αφήσεις κάποιον χωρίς θέρμανση, αλλος εχει μωρό, άλλος έχει γέρο κατάκοιτο, δεν μπροεί να μένει αυτό στην τύχη. Κιαν ανάψει καποιος και δεν ανάβει κανένας άλλος τ θα γίνει; Ποση ώρα θα περιμένει το σύστημα χωρίς ουσιαστικό λόγο, αφού πάλι μονος του θα ανάψει στο τέλος. Οταν φτάνουμε σε μια κατάσταση να ανάβουμε την αυτονομια μια φορά τη μέρα για μια ώρα τότε δεν έχει πια νόημα η αυτονομία. Σε οποια πολυκατοικία συμβαίνει αυτό να βάλουν χρονοδιακόπτη και να καταργήσουν τις αυτονομίες, ολοι μαζί την ίδια στιγμή.


Memory is like an orgasm. It's a lot better if you don't have to fake it.
Seymore Cray (on virtual memory)

[bbuzz]

quote:
Κιαν ανάψει καποιος και δεν ανάβει κανένας άλλος τι θα γίνει; Ποση ώρα θα περιμένει το σύστημα χωρίς ουσιαστικό λόγο, αφού πάλι μονος του θα ανάψει στο τέλος.

Μα δεν μίλησα για κάτι τέτοιο. Καθόλου δε θα περιμένει. Μίλησα για "αυτοματισμό σειριακής χρονοκαθυστέρησης σε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ απαίτηση".

Έχω ένα κτίριο με 10 διαμερίσματα. Και έναν λέβητα υπολογισμένο με τόσο νερό ώστε να σηκώσει και τα 10 διαμερίσματα να ζητούν θέρμανση ταυτόχρονα (σύμφωνα με την λογική σχεδιασμού που περιέγραψε ο Pirate).
Ας πούμε 300 λίτρα.

Έστω λοιπόν ότι βάζουμε λέβητα 150 λίτρων (ή όσο διατίθεται στο εμπόριο που να ταιριάζει με την απαιτούμενη ισχύ του καυστήρα - αυτή δεν την μειώνουμε!) . Αυτός ο μικρότερος λέβητας σηκώνει κάποιον άλλον, μικρότερο αριθμό ταυτόχρονων εναύσεων. Ας πούμε 5.

Ο πρώτος λοιπόν που θα ζητήσει θέρμανση, θα την έχει. Άμεσα, όπως και αν είχε 300 λίτρα λέβητα.
Αν ταυτόχρονα ζητήσει 2ος, 3ος, 4ος, 5ος, θα την έχει, άμεσα.
Αν ζητήσει 6ος ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, θα περιμένει 5 λεπτά.

Πόσο πιθανό είναι να υπάρξει 6ος;

[Pirate]

quote:Δεν είναι άδικο και κρίμα, ή τέλος πάντων σπάταλο, να διαστασιολογούμε το σύστημα ώστε να καλύψει μια τέτοια έκτακτη και σπάνια (αλλά πιθανή) περίπτωση, και να φορτωνόμαστε τα περιττά βάρη του ΟΛΗ την υπόλοιπη διάρκεια, δηλαδή σχεδόν πάντα;

Αν ταυτόχρονα ζητήσει 2ος, 3ος, 4ος, 5ος, θα την έχει, άμεσα.
Αν ζητήσει 6ος ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, θα περιμένει 5 λεπτά

Το παράδειγμα που έφερα για τα 5 διαμερίσματα επιλέχθηκε επί τούτου για να απαντήσει στο ερώτημα που τέθηκε και ταυτόχρονα να τονίσει το πρόβλημα που ενκύπτει στις περιπτώσεις αυτές και που ο μηχανολόγος πρέπει να λαμβάνει πάντα υπ' όψιν του. Αυτό αφορά τη θεωρία. Στην πράξη κανείς δεν σχεδιάζει ο,τιδήποτε επάνω σε πιθανότητες του να συμβεί αυτό κάτω από ένα ποσοστό. Το ποιο θα είναι αυτό το ποσοστό εξαρτάται από τον ίδιο τον μελετητή. Στην περίπτωση που συζητάμε μπορεί η ταυτόχρονη είσοδος του 80% των διαμερισμάτων στο σύστημα να έχει μία μικρή πιθανότητα του να συμβεί αλλά η αντίστοιχη του 60% των διαμερισμάτων έχει μεγάλη πιθανότητα η δε του 40% αυτών θεωρείται ίσως καθημερινή υπόθεση. Όπως βλέπεις λοιπόν εδώ δεν έχει ο μηχανικός πολλά περιθώρια επιλογής. Πρέπει να επιλέξει ένα εκ των τεσσάρων αριθμών: 1, 2, 3, 4. Εσύ όπως βλέπω επέλεξες τον αριθμό 3, ήτοι 3 διαμερίσματα να μπουν ταυτόχρονα στο σύστημα. No problema που λέει κι ο Λίτο ο Πολωνός! Αυτή σου η επιλογή μαζί με το είδος των θερμαντικών σωμάτων (περιεχόμενη ποσότητα νερού) θα σου καθορίσει την «αδρανειακή σταθερά» του λέβητα που θα επιλέξεις. Που σημαίνει ότι λίγο πολύ έχεις καθορίσει μία ελάχιστη ποσότητα μάζας και περιεχομένου νερού αυτού. Άρα δεν θα επιτρέψεις π.χ. στο έμπορο να δώσει στον πελάτη σου έναν λέβητα μικρότερου βάρους και μικρότερης ποσότητας νερού και θα είσαι σαν υπεύθυνος μηχανικός κέρβερος.

Υ.Σ.
1. Αυτές οι έννοιες που έχω μέσα σε εισαγωγικά είναι καθαρά δικής μου επινόησης για τις ανάγκες του κειμένου και δεν θα τις βρείτε στην βιβλιογραφία. Για τον λόγο αυτόν χρησιμοποιώ τα εισαγωγικά ώστε να μη τυχόν και τις γκουγκλάρει κανείς και απογοητευθεί.
2. Όσο για το τι πρέπει να κάνουμε ώστε να κρατήσουμε τον τελικό βαθμό απόδοσης του συστήματος αυτόνομης ή μη θέρμανσης μιας πολυκατοικίας στα υψηλότερα ποσοστά που μπορούν να υπάρξουν, ειδικά εδώ στο φόρουμ αυτό, η συντακτική του ομάδα έχει ολάκερη λίστα ιδεών. Το θέμα είναι αν ακούει κανείς...


Στίγμα Μαστροκαπετάνιου

[bbuzz]

@Pirate

Έγραψες κάποια στιγμή, χωμένο ανάμεσα στα υπόλοιπα :-)

quote:
Από την άλλη μεριά πολύ μικρό Δθ σημαίνει μεγάλες ταχύτητες νερού άρα υψηλά μανομετρικά μεγάλους κυκλοφορητές και άδικη σπατάλη ενέργειας.

Σπατάλη ενέργειας εννοείς ηλεκτρικής (για την λειτουργία του κυκλοφορητή), ή θερμικής; Μεγαλύτερη ταχύτητα νερού στις σωληνώσεις αυξάνει τις θερμικές απώλειες;